Medal of Honor [2010]

Ο πόλεμος Αμερικής – Αφγανιστάν, πιο συγκλονιστικός από ποτέ

Είδος: First Person Shooter [βιντεοπαιχνίδι βολών πρώτου προσώπου]

Πλατφόρμες: Microsoft Windows, PlayStation 3, Xbox 360

Πλατφόρμες ψηφιακής διανομής: Origin, Steam

Ανάπτυξη: Danger Close Games [DICE Los Angeles] (single player), EA Digital Illusions CE AB [DICE] (Multiplayer)

Εκδότης: Electronic Arts

Παίκτες: Single-player, Multiplayer

Σειρά βιντεοπαιχνιδιών: Medal of Honor

Μηχανή γραφικών: Unreal Engine 3 [single-player], Frostbite 1.5 [multiplayer]

Ημερομηνία κυκλοφορίας:

15/10/2010 [Ευρωπαϊκή Ένωση]

12/10/2010 [Βόρεια Αμερική]

14/10/2010 [Αυστραλασία]

14/10/2010 [Ιαπωνία]

Χώρα Προέλευσης: Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Μουσικοσυνθέτης: Ramin Djawadi

Προτεινόμενες Απαιτήσεις:

Λειτουργικό Σύστημα: Windows XP/Vista/7/8/10

Επεξεργαστής: Τετραπύρηνος 2.0 GHz

Μνήμη RAM: 2 GB+

Σκληρός δίσκος: 9 GΒ ελεύθερος χώρος

Κάρτα γραφικών: Μία κάρτα γραφικών με 512 MB VRAM μνήμης. NVIDIA GeForce GTX 260 ή ATI Radeon 4870 ή καλύτερη. Οι κάρτες γραφικών των laptops μπορεί να δουλέψουν αλλά δεν υποστηρίζονται

Συνολική Video RAM: 512 MB

Κάρτα ήχου: Με συμβατότητα με το DirectX 10 

DirectX: 10

Πληκτρολόγιο

Ποντίκι

Ηλικιακή ταξινόμηση: Mature [ESRB], 18+ [PEGI]

Ψηφιακά μέσα: Διαδικτυακό κατέβασμα, DVD, Blu-Ray Disc

Μερικά λόγια για τις διαφορές μεταξύ των λαών της Ανατολής και της Δύσης

Πάντοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας οι λαοί της Ανατολής και της Δύσης ήταν σε πόλεμο. Υπήρχε και υπάρχει μεγάλο μίσος και από τις δύο πλευρές. Οι μεν ανατολικοί δίνουν έμφαση στο συναίσθημα ενώ οι Δυτικοί είναι ψυχροί ορθολογιστές και ακούν μόνο τη λογική τους. Σε τόσο ακραίο βαθμό που το συναίσθημα να μένει ατροφικό.

Στη συγκαιρινή εποχή οι Δυτικοί και κυρίως οι Αγγλοσάξονες μας είπαν ότι όλοι οι Άραβες είναι κακοί. Τον λόγο δεν μας τον εξήγησαν ποτέ. Άρχισαν λοιπόν να κάνουν πολέμους και να εισβάλλουν σε όμορφες χώρες της Ανατολής όπως, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Ιράν κλπ.

Ακόμα και εμάς, τους Ορθόδοξους χριστιανούς, Έλληνες, Σέρβους, Ρουμάνους, Ρώσους κ.ο.κ. μας θεωρούν κάτι σαν Ταλιμπάν όπως έχω ακούσει. Τόσο μυαλό και μόρφωση έχουν τόσα λένε…

Όμως αυτό που δεν ήξεραν οι Αμερικανοί είναι ότι αυτές οι χώρες στις οποίες εισέβαλαν έχουν πίσω τους πολύ μεγάλη ιστορία και πολιτισμό. Μιλάμε για πανάρχαιους λαούς της Μεσοποταμίας, αρχαιότερους και από εμάς τους Έλληνες. Έθνη που προσέφεραν πολλά στον ανθρώπινο πολιτισμό.

Οι Αμερικάνοι μας είπαν ότι κάνουν τις εισβολές τους δήθεν επειδή οι γυναίκες εκεί υποφέρουν κάτω από την τυραννία των Ισλαμιστών ανδρών που τις κακομεταχειρίζονται. Αυτό, ενώ έχει μία δόση αλήθειας, είναι ένα χοντρό ψέμα των Δυτικών.

Στην πραγματικότητα ο μόνος λόγος για την εισόρμηση των δυτικών ήταν η αριβιστική αρπαγή των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών αυτών. Ήθελαν, κοινώς να τους αρπάξουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Αυτό σάς φαίνεται ηθικό και σωστό; Εμένα καθόλου. Άρχισαν λοιπόν οι δυτικοί να σκοτώνουν τους ανθρώπους της ανατολής. Και αυτοί ως αντεκδίκηση δημιούργησαν την ισλαμική τρομοκρατία. Σκέφτηκαν, έρχεστε στην χώρα μας και μας σκοτώνετε, θα φτάσουμε κι εμείς στις χώρες σας και θα σας εξοντώσουμε.

Τώρα οι Ευρωπαίοι κλαίγονται σε όλο τον κόσμο και αναρωτιούνται τι κακό έκαναν και τους φονεύουν τόσο άδικα οι κακοί Ισλαμιστές. Οι λέξεις ιμπεριαλισμός και αποικιοκρατία δεν τους θυμίζουν τίποτα.

Εδώ οφείλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν προσπαθώ να αγιοποιήσω τους Μουσουλμάνους που κάνουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη και στην Αμερική. Προσπαθώ να πω ότι όσο άδικοι ήταν οι πόλεμοι που οργάνωσαν οι δυτικοί εναντίον των ισλαμικών εθνών της ανατολής, άλλο τόσο λάθος είναι και οι τρομοκρατικές έφοδοι των ισλαμικών τρομοκρατών.

Σαφώς και δεν πιστεύω ότι όλοι οι μουσουλμάνοι ή όλοι οι Άραβες είναι κακοί. Ας μην ξεχνάμε ότι οι «μοχθηροί» άραβες ήταν εκείνοι που διέσωσαν, μεταφράζοντάς τα στα Αραβικά, πάρα πολλά αρχαία ελληνικά κείμενα. Επίσης οι λαοί αυτοί δεν είναι καθόλου κουτοί. Όπως παραδέχονται και οι Εβραίοι. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αραβικές χώρες έχουν βγάλει μεγάλους ηγέτες όπως (μεταξύ άλλων) ο Αιγύπτιος πρώην πρόεδρος Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ (γεννηθείς στις 15 Ιανουαρίου 1918), τον οποίον θαυμάζω πάρα πολύ και τον θεωρώ εθνικό ήρωα της σύγχρονης Αιγύπτου.

Βίαιοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλα τα έθνη και τοποθεσίες του πλανήτη Γη. Όπως μειλίχιοι και καλοσυνάτοι άνθρωποι επίσης υπάρχουν παντού. Δεν είναι θέμα εθνικότητας η κακία. Απλώς, ειδικά η Αμερικάνικη κοινωνία είναι σε μεγάλο βαθμό ρατσιστική και πολλοί πολίτες κολυμπάνε στην επιθετικότητα, την εμπάθεια και τη μισανθρωπία.

Πόλεμο εναντίον του Αφγανιστάν είχαν κάνει και οι Ρώσοι πριν τους Αμερικανούς. Αξίζει όμως εδώ να σημειώσω ότι οι γυναίκες των Αφγανών ήταν πολύ πιο ελεύθερες και ευχαριστημένες όσο το Αφγανιστάν τελούσε υπό Ρωσική κατοχή. Οι Ρώσοι, σαν παλιός ορθόδοξος και χριστιανικός λαός που είναι, σέβονται το ασθενές φύλο. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο με ευκολία για τους Αφγανούς και τους Ισλαμιστές γενικότερα. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά έτσι το βλέπω με τη δική μου ματιά.

Έτυχε να παρακολουθήσω ένα walkthrough ενός πολύ παλιού παιχνιδιού στρατηγικής και δράσης (Real Time Strategy), το οποίο είχε παίξει και ανεβάσει στο YouTube ένας Άραβας. Το παιχνίδι αυτό είναι από τα πιο δύσκολα που έχω παίξει στη ζωή μου. Ε, λοιπόν αυτός ο Άραβας έκανε πράγματα μέσα στο παιχνίδι τόσο έξυπνα και προχωρημένα που έπαθα πλάκα! Πραγματικά του έβγαλα το καπέλο του ανθρώπου!

Το έθνος του Αφγανιστάν είναι πολύ παλιό. Οι πρώτες ιστορικές καταβολές του αρχίζουν από τον 6^ο αιώνα π.Χ. Τις πρώτες πληροφορίες για αυτό μας τις δίνουν οι Τατζίκοι, οι Άραβες και οι Πέρσες. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε περάσει από το Αφγανιστάν και είχε χτίσει μεγάλες πόλεις, όπως η σημερινή Κανταχάρ.

Το σημερινό Αφγανιστάν έχει 2 διαφορετικές επίσημες και πιο ομιλούμενες γλώσσες που προέρχονται από τα Περσικά (γνωστά ως Φαρσί): Τα Παστού και τα Ντάρι. Άρα, στην ουσία οι Αφγανοί είναι συγγενείς των Περσών/Ιρανών. Και κάποιοι από αυτούς (σχετικά λίγοι) έχουν και Ελληνικό αίμα, λόγω του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τον Μέγα Αλέξανδρο οι ανατολίτες τον έχουν κάτι σαν θεό. Η λατρεία του για αυτούς είναι κάτι το ασύλληπτο για εμάς.

Έχω ακούσει παραδοσιακά Ιρανικά/Περσικά έγχορδα όπως το αγαπημένο μου Ραμπάμπ και το Ταρ και αληθινά ξετρελάθηκα από τους ήχους τους! Η μουσική παράδοση του Ιράν και των γύρω χωρών είναι τεράστια με πάμπολλα διαφορετικά μουσικά όργανα όλων των ειδών.

Συμπερασματικά, πιστεύω ότι οι δυτικοί δεν έχουν απολύτως καμία δουλειά να κάνουν πολέμους στην ανατολή και ότι θα πρέπει να αφήσουν τους λαούς αυτούς να βρουν μόνοι τους το δρόμο τους. Η επιβολή οιονδήποτε απόψεων και πόσο μάλλον ο πόλεμος είναι φασισμός και για τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

Εισαγωγή – Σενάριο

Η σειρά παιχνιδιών Medal of Honor που ξεκίνησε ασχολούμενη με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι πολύ επιτυχημένη. Το Medal of Honor [2010] είναι το πρώτο game της σειράς που ασχολείται με την τωρινή εποχή και απεικονίζει μοντέρνα όπλα και πολεμικό οπλισμό.

Το σενάριο του Medal of Honor [2010] ακολουθεί τις μάχες τριών Αμερικανών στρατιωτών εναντίον των δυνάμεων των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Και παράλληλα μας δείχνει σε μορφή pre-rendered videos, την επαγγελματική σχέση ενός Αμερικανού στρατηγού, ονόματι General Flagg που κάθεται στο γραφείο του στις Η.Π.Α. και δίνει διαταγές στον σαφώς εξυπνότερο και ικανότερο, αλλά πιο χαμηλά στην στρατιωτική ιεραρχία, συνταγματάρχη Drucker.

Πρόκειται για ένα 100% στρατιωτικού τύπου game της σημερινής εποχής με συναισθηματική φόρτιση, ειδικά στο τέλος. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί σαν σύμβολο το κεφάλι και την τρομερή τρίαινα του ελληνικού αρχαίου θεού του δωδεκαθέου Ποσειδώνα. Τον ονομάζει Neptune που είναι η Αγγλοσαξονική ονομασία αυτού του πανίσχυρου θεού της θάλασσας. Ο Ποσειδώνας ήταν αδελφός του Δία και ο δεύτερος ισχυρότερος θεός του Δωδεκαθέου μετά τον τελευταίο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, την οποία έχω μελετήσει από μικρό παιδί και την λατρεύω.

Το Medal of Honor [2010] είναι φανερά επηρεασμένο από την εξαιρετικά δημοφιλή σειρά First Person Shooter, Call of Duty και πιο συγκεκριμένα από το Call of Duty 4: Modern Warfare. Προσφέρει κατά κάποιο τρόπο μία κάπως παρόμοια εμπειρία. Με την έννοια ότι είναι και τα δύο καθαρόαιμα πολεμικού τύπου shooters. Όμως προσωπικά θεωρώ το Medal of Honor [2010] ανώτερο από το Call of Duty 4.

Όπως συνέβη και με το καλύτερο και πιο πολυαγαπημένο First Person Shooter που έχω παίξει μέχρι σήμερα, Soldier of Fortune 2: Double Helix. Οι παραγωγοί του Medal of Honor [2010] προσέλαβαν ως συμβούλους Αμερικανούς βετεράνους πολέμου. Ώστε να κάνουν το παιχνίδι τους όσο πιο ρεαλιστικό και πιστό στην πραγματική μάχη γίνεται. Αυτό οπωσδήποτε απέδωσε καρπούς για το videogame αν δούμε και τις πολύ καλές πωλήσεις που αυτό σημείωσε.

Το Medal of Honor [2010] με τρέλανε με τις Αμερικάνικες συντομογραφίες. Σε σημείο να μην καταλαβαίνω καλά το σενάριο. Πρόβλημα είχαν ακόμα και Αμερικανοί που το έπαιξαν με αυτό. Συμπερασματικά, το σενάριο του Medal of Honor [2010] είναι ενδιαφέρον και σε κρατάει σε μία σχετική εγρήγορση αλλά έχω δει και πολύ καλύτερά του. Αυτό που κλέβει την παράσταση είναι το gameplay όπως θα δούμε παρακάτω.

Γραφικά – Ήχος

Τα γραφικά του τίτλου είναι αρκετά καλά αλλά δεν ακολουθούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας εκείνης της εποχής [2010]. Χρησιμοποιούν την μηχανή γραφικών Unreal Engine 3 της πολύ παλιάς εταιρείας Epic Games, η οποία μηχανή δημιουργήθηκε το 2004 και ήταν ήδη γερασμένη το 2010. Α θέλετε πολύ καλύτερα, άριστα γραφικά, παίξτε το Medal of Honor: Warfighter του 2012, που είναι η επίσημη συνέχεια του Medal of Honor [2010] και το τελευταίο παιχνίδι της ιστορικής σειράς FPS, Medal of Honor.

Παρόλα αυτά τα μοντέλα των όπλων είναι καλοσχεδιασμένα και γενικά τα γραφικά είναι λειτουργικά. Το Medal of Honor [2010] είναι ένα αρκετά βίαιο game και υπάρχουν διαμελισμοί. Χρησιμοποιήστε π.χ. τις καραμπίνες με τα σκάγια σε κοντινές αποστάσεις και θα δείτε τι σας λέω. Όμως δεν συγκαταλέγεται σε καμία περίπτωση μέσα στα πιο βίαια FPS που έχω δει.

Όπως έχει γίνει η μόδα δυστυχώς στα FPS εδώ και πολλά χρόνια, οι ουρανοί του Medal of Honor [2010] φαίνονται ψεύτικοι και στατικοί. Τα πιο παλιά παιχνίδια είχαν περισσότερες λεπτομέρειες στους ουρανούς τους. Επιπλέον δεν υπάρχουν καιρικές συνθήκες όπως χιόνι ή βροχή και αυτό καθιστά τον τίτλο πιο φτωχό.

Τα πολλά, pre – rendered βίντεο του παιχνιδιού, που εξελίσσουν το σενάριο είναι υψηλής ποιότητας και ευκρίνειας και προβάλλονται σε 100% πλήρη οθόνη.

Τα γραφικά του παιχνιδιού θα μπορούσαν να έχουν περισσότερο χρώμα, αφού φαίνονται κάπως μουντά και ψυχρά. Παρόλα αυτά στις αποστολές από τη μέση του παιχνιδιού και μετά γίνονται πιο ζωντανά τα χρώματα. Το Medal of Honor [2010] εισάγει και μία μικρή καινοτομία όσον αφορά το HUD (Heads Up Display). Επειδή είναι λίγο εκνευριστική η συνεχής αναγραφή των διαφόρων στοιχείων όπως των πυρομαχικών που απομένουν, πυξίδων κλπ.

Σε αυτό το βιντεοπαιχνίδι το HUD εμφανίζεται κατ’ εντολή του παίκτη, αφού πατήσει ένα πλήκτρο στο πληκτρολόγιό του. Και μετά από ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα εξαφανίζεται πάλι. Έτσι, τίποτα δεν εμποδίζει την πλήρη ορατότητά σας στην οθόνη. Αυτό είναι κάτι που μου άρεσε πολύ όταν το είδα.

Όλα τα πράγματα στο παιχνίδι μπορούν να καταστραφούν από τις σφαίρες σας, όπως τζάμια, τρύπες που αφήνουν τα βλήματα των όπλων στους τοίχους κλπ.

Ωστόσο δεν εμφανίζονται καθόλου οι άδειοι κάλυκες που απορρίπτουν τα όπλα. Κάτι που δείχνει μία προχειρότητα και μειώνει σημαντικά τον κατά τα άλλα πολύ υψηλό ρεαλισμό και επαγγελματισμό του τίτλου. Τουλάχιστον ακούγεται ο ήχος των άδειων καλύκων που πέφτουν στο έδαφος. Κάτι είναι κι αυτό.

Τη μουσική του παιχνιδιού έχει γράψει ο πολύ καλός συνθέτης Ramin Djawadi, ο οποίος είναι Αμερικανοϊρανός και είναι μία υπέροχη μίξη ανατολίτικης, Αφγανικής – Περσικής μουσικής με στοιχεία στρατιωτικών εμβατηρίων. Είναι μία μουσική ηρωική και πένθιμη όπως λένε. Έχω κατεβάσει τα μουσικά κομμάτια του παιχνιδιού από το YouTube και τα ακούω συχνά, αφού μου αρέσουν.

Οι εχθροί μιλούν την μητρική τους γλώσσα και η δουλειά των ηθοποιών είναι πειστική. Ειδικά σε στιγμές μάχης και έντασης θα εντυπωσιαστείτε από το ηχητικό αποτέλεσμα. Οι ήχοι των όπλων επίσης πείθουν αν και θα μπορούσαν να ακούγονται λίγο δυνατότερα. Τα ηχητικά εφέ είναι εντυπωσιακά και όλοι οι διάλογοι υποτιτλίζονται κανονικά, αρκεί να τους ενεργοποιήσετε στα options. Η ποιότητα των διαλόγων των στρατιωτών είναι πολύ καλή και πολλές φορές σε πωρώνει. Γενικά ο ήχος του παιχνιδιού δημιουργεί πραγματική ατμόσφαιρα πολέμου και είναι πολύ καλός.

Gameplay – Χειρισμός

Ο χειρισμός του Medal of Honor [2010] είναι από τους πιο απλούς, καλούς και λειτουργικούς που έχω δει σε FPS games. Θα σας συνιστούσα όμως αν αγοράσετε το παιχνίδι από το πολύ καλό Origin, της Electronic Arts, να ασχοληθείτε με το manual έτσι ώστε να μπορέσετε να απολαύσετε στο έπακρο τις πολλές δυνατότητες που δίνει το ίδιο το game.

Πρώτα απ’ όλα να αναφέρω ότι μου πήρε γύρω στις 7 ώρες για να τελειώσω την campaign του Medal of Honor [2010]. Χρόνος ικανοποιητικός για τα δεδομένα των μοντέρνων παιχνιδιών βολών. Συνολικά, αφιέρωσα 14 ώρες σε αυτό το βιντεοπαιχνίδι.

Το manual των 21 σελίδων που σας δίνει μαζί με το παιχνίδι η πλατφόρμα videogames Origin, είναι μεταφρασμένο πλήρως σε πάρα πολλές γλώσσες μεταξύ των οποίων και η Ελληνική! Και μάλιστα η Ελληνική μετάφραση είναι πολύ ποιοτική. Αυτό πρώτη φορά το βλέπω σε βιντεοπαιχνίδι και είναι κάτι που μου άρεσε πολύ.

Για πρώτη φορά σε παιχνίδι είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το πολυαγαπημένο μου τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή M21. Το οποίο είναι ένα εξαιρετικής ακρίβειας και μεγάλης αξιοπιστίας τουφέκι με διόπτρα για ελεύθερους σκοπευτές, που βασίζεται στο Μ14. Ένα κλασικό Αμερικανικό τουφέκι μάχης [Battle Rifle] που σχεδιάστηκε το 1949 και μπήκε στην υπηρεσία των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων το 1959.

Σκοπός του ήταν να αντικαταστήσει το παρωχημένο πια ημιαυτόματο τουφέκι M1 Garand. Ένα θαυμάσιο όπλο με το οποίο πολέμησαν και νίκησαν οι Αμερικανοί στον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλιστα, όταν είχε πρωτομπεί σε υπηρεσία το M16 τυφέκιο εφόδου, πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες στον πόλεμο του Βιετνάμ, κορόιδευαν το Μ16 λόγω της πολύ ελαφριάς κατασκευής του από αλουμίνιο και υαλοβάμβακα αλλά κυρίως λόγω της χαμηλής αξιοπιστίας του στις υγρές και λασπώδεις συνθήκες των ζούγκλων του Βιετνάμ. Όταν κατάλαβα ότι επρόκειτο να ρίξω βολές με το Μ21 και όταν το αναγνώρισα σαν όπλο έκανα σαν τρελός από τον ενθουσιασμό μου!

Το Medal of Honor [2010] είναι ένα ευέλικτο παιχνίδι και θα έχετε την ευκαιρία να χειριστείτε διάφορα οχήματα όπως γουρούνες ή ελικόπτερα μάχης Apache. Πέρα από τις περισσότερες αποστολές όπου θα πολεμήσετε σαν πεζός στρατιώτης. Η εμπειρία της οδήγησης γουρούνας ήταν πολύ ωραία και σπάνια για μένα. Εφόσον πάντα μου άρεσαν πολύ τα οχήματα με μεγάλες ρόδες, όπως τα SUV, οι γουρούνες, τα Αγροτικά αυτοκίνητα κ.α.

Όταν φτάνετε σε ένα checkpoint, όπου το παιχνίδι αποθηκεύει αυτόματα την πρόοδό σας, εμφανίζεται στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης η λέξη checkpoint αλλά για λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Λόγω αυτού του ελάχιστου χρονικού διαστήματος της εμφάνισης της λέξης αυτής είναι εύκολο να χάσετε τον λογαριασμό των σωσμένων δυστυχώς. Οπότε πρέπει να έχετε τεταμένη την προσοχή σας και στην γωνία της οθόνης.

Να ξέρετε γενικά ότι οι καραμπίνες με τα σκάγια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές σε μικρές έως μεσαίες αποστάσεις. Μην τις υποτιμάτε ως όπλα. Στις τελευταίες αποστολές του Medal of Honor [2010], θα αντιμετωπίσετε εκπαιδευμένους και πιο έξυπνους αντιπάλους που φορούν αλεξίσφαιρα. Όπως έχω δει σε πολλά ακόμα FPS games.

Ο τίτλος έχει πολλά stealth στοιχεία, τα οποία είναι ενδιαφέροντα και λειτουργούν καλά. Αυτό που ενδέχεται να ενοχλήσει πολλούς gamers είναι το ότι το Medal of Honor [2010] είναι ένα πολύ γραμμικό παιχνίδι και καθόλου sandbox (ανοιχτής προσέγγισης). Και αυτό στην εποχή μας ίσως να φανεί ξεπερασμένο σε πολλούς παίκτες FPS.

Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανένα από τα 2 είδη παιχνιδιού και απολαμβάνω εξίσου τα sandbox και τα linear games. Μάλιστα και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ίσως προτιμώ τα γραμμικά λίγο περισσότερο. Αυτό είναι θέμα γούστου εν πάση περιπτώσει και δεν μπορώ να το θεωρήσω αρνητικό.

Το Γερμανικό τουφέκι μάχης που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός στρατός, G3, είναι ένα από τα πιο παρωχημένα και τριτοκοσμικά όπλα που υπάρχουν. Και είναι μακράν το χειρότερο απ’ όλα τα όπλα του Medal of Honor [2010]. Κλωτσάει τόσο πολύ που με μία μόνο βολή χάνει το σημάδι του. Και ενώ είναι πλήρως αυτόματο όπλο με το ζόρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ημιαυτόματο. Ένα άθλιο όπλο, το οποίο χρησιμοποιούν μόνο τριτοκοσμικές χώρες όπως το Πακιστάν και η Τουρκία.

Το Καλάσνικοφ ας πούμε, που πολλές χώρες χρησιμοποιούν είναι κατά πολύ ανώτερο από κάθε άποψη από το G3. Είναι φθηνότερο, τρομερά αξιόπιστο, αρκετά ευθύβολο, απλούστατο στη χρήση, καθαρίζεται πολύ εύκολα, έχει μεγάλο γεμιστήρα 30 φυσιγγίων κλπ.

Το κλασικό τουφέκι εφόδου Καλάσνικοφ (ΑΚ-47) δεν διαθέτει τη δυνατότητα ημιαυτόματης βολής στο Medal of Honor [2010]. Αυτό εντούτοις είναι μεγάλο λάθος. Αφού το όπλο αυτό διαθέτει και αυτόματη και ημιαυτόματη βολή στην πραγματικότητα. Είναι  μακράν το πιο πετυχημένο αυτόματο τυφέκιο εφόδου και σαν αρχικό σχέδιο του 1947 ήταν μπροστά από την εποχή του.

Είναι απίστευτο ότι μετά από 70 και πλέον χρόνια χρήσης θεωρείται το κορυφαίο τουφέκι εφόδου στον κόσμο. Ο Μιχαήλ Καλάσνικοφ (Ρώσος στρατιωτικός, σχεδιαστής όπλων χειρός και ποιητής) ήταν ένα φωτεινό μυαλό που έφτιαξε κάτι το ανεπανάληπτο από πλευράς αξιοπιστίας και ευχρηστίας των πολλών όπλων που σχεδίασε μόνος του. Των όπλων της θρυλικής σειράς Καλάσνικοφ.

Αν κρατήσετε το όπλο που σας δίνει το ίδιο το παιχνίδι στην αρχή κάθε αποστολής, τότε θα έχετε πρακτικά άπειρα πυρομαχικά. Αφού κάθε φορά που αυτά σας τελειώνουν, μπορείτε να ξαναφορτώνεστε στο πλήρες από έναν από τους συστρατιώτες σας. Που συνήθως θα κουβαλάει το ίδιο όπλο με σας. Έτσι, σας συνιστώ να χρησιμοποιείτε τα Αμερικάνικα όπλα στην campaign, ώστε να μην ξεμείνετε ποτέ από σφαίρες. Αλλά το τι θα κάνετε δεν θα σας το πω εγώ. Είναι δική σας επιλογή.

Το πιστόλι, που σε πολλές αποστολές θα έχετε είναι ο πιο πιστός σας φίλος, αφού έχει άπειρα πυρομαχικά. Αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό και πολλοί ίσως το θεωρήσουν ατέλεια αλλά το συγχωρώ εύκολα διότι βοηθάει πολύ το gameplay και είναι ενδιαφέρουσα ως λύση.

Το Medal of Honor [2010] δεν προσφέρει μεγάλη ποικιλία διαφορετικών όπλων αλλά όσα διαθέτει είναι καλοσχεδιασμένα. Εδώ θα πρέπει να αναφερθούμε σε ένα καινούργιο τύπο παιχνιδιού που εισαγάγει το Medal of Honor [2010]. Αυτός ονομάζεται, Tier 1.

Το Tier 1 είναι η δυνατότητα να ξαναπαίξετε ορισμένες αποστολές από την campaign χωρίς όμως τη βοήθεια των checkpoints και μόνο στο επίπεδο δυσκολίας hard. Πρόκειται για ένα είδος παιχνιδιού που απευθύνεται μόνο στους καλύτερους και πιο γρήγορους παίκτες. Οι πίστες πρέπει να ολοκληρωθούν με μία μόνο προσπάθεια από εσάς μέσα σε έναν ορισμένο χρόνο που αναγράφεται στην πάνω αριστερή γωνία της οθόνης σας.

Η κάθε αποστολή έχει διαφορετικό χρόνο. Αν καταφέρετε να τελειώσετε κάποια αποστολή και είστε από τους καλύτερους, τότε το όνομά σας θα γραφτεί σε έναν κατάλογο που μετράει διάφορα πράγματα. Όπως: ποσοστό ευστοχίας βολών, ταχύτητα κ.α.

Επίσης δεν προβάλλονται τα cinematics της campaign στο Tier 1 mode. Αν είστε σκληροπυρηνικοί και ζόρικοι shooters τότε θα τα καταφέρετε με το Tier 1. Αλλιώς, παίξτε την campaign που συγχωρεί πιο εύκολα τα λάθη των παικτών και σας δίνει και επιλογή του επιπέδου δυσκολίας. Ή ασχοληθείτε με το διαδικτυακό παιχνίδι.

Για να παίξετε το Tier 1 θα πρέπει κάθε φορά που ανοίγετε το παιχνίδι να βάζετε το username και το password που έχετε στον λογαριασμό σας στο Origin. Δυστυχώς για κάποιο λόγο δεν αποθηκεύει τον κωδικό σας το σύστημα για να συνδέεστε πιο γρήγορα και εύκολα. Δεν έχω ιδέα ποιο username και password θα σας ζητήσει η έκδοση του Steam. Εγώ αγόρασα έναν κωδικό ενεργοποίησης του game από το eBay και το ενεργοποίησα στο Origin.

Να ξέρετε όμως ότι αν θέλετε να παίξετε την επίσημη συνέχεια του Medal of Honor [2010], Medal of Honor: Warfighter του 2012, το τελευταίο δεν υπάρχει στο Steam αλλά μόνο στο Origin. Άρα συμφέρει να φτιάξετε ένα λογαριασμό στο τελευταίο. Η πλατφόρμα αυτή είναι απλή και εύκολη στη χρήση, ενημερώνεται αυτόματα, όπως το Steam και το GOG Galaxy και δεν είναι βαριά. Εγώ σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Κατά καιρούς κάνει μεγάλες εκπτώσεις. Εκεί θα βρείτε, μεταξύ άλλων, και την εξαιρετικά δημοφιλή σειρά FPS, Battlefield.  

Το gameplay του Medal of Honor [2010] είναι πολύ καλό και προσφέρει μία δυνατή, διασκεδαστική και συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία. Φυσικά καρδιά και ψυχή κάθε καλού FPS game είναι το gameplay του. Και σε αυτό, το Medal of Honor [2010] τα καταφέρνει πολύ καλά.

Οι συμπολεμιστές σας είναι αδύνατον να σκοτωθούν στη μάχη είτε από τα δικά σας πυρά είτε από των εχθρών σας. Αυτό αν και είναι μη ρεαλιστικό έχει φτιαχτεί επίτηδες έτσι διότι το παιχνίδι έχει συγκεκριμένο στόρι και πρωταγωνιστές. Οι οποίοι πρέπει να τα καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι το τέλος.

Κάτι που με ενθουσίασε πολύ είναι ότι κάθε φορά που πυροβολείτε έναν πολέμιό σας στο κεφάλι (headshot) εμφανίζεται ένα όμορφο εικονίδιο με ένα κεφάλι και ένα στοχάκι στο κάτω μέρος της οθόνης. Αυτό δεν το έχω ξαναδεί σε άλλο παιχνίδι βολών και μου άρεσε πολύ όπως προείπα.

Η τεχνητή νοημοσύνη των αντιπάλων σας είναι μάλλον μέτρια. Ενώ οι αντίπαλοί σας καλύπτονται πίσω από αντικείμενα με αρκετά έξυπνο τρόπο. Ωστόσο δεν σας πετούν πίσω τις χειροβομβίδες (όπως έχω δει σε άλλα FPS) που τους ρίχνετε και δεν κάνουν και πολλά για να αποφύγουν την έκρηξη αυτών.

Τα καρέ ένα δευτερόλεπτο κάπου – κάπου πέφτουν δραματικά άσχετα με το τι υπολογιστή διαθέτετε. Στην δική μου περίπτωση το πρόβλημα δεν ήταν υπερβολικά έντονο. Αλλά ίσως άλλοι gamers να είχαν σοβαρότερα προβλήματα με αυτό. Όπως και να ‘χει, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο στα videogames και το έχω ξανασυναντήσει πολλές φορές. Δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι κακής ποιότητος. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο.

Το Multiplayer του Medal of Honor [2010] δεν θα μπορέσω να το αναλύσω πολύ ενώ θα το ήθελα λόγω του ότι η ταχύτητα της σύνδεσής μου στο διαδίκτυο είναι πολύ χαμηλή (κάτω από 3 Mbps) για να μου επιτρέψει το διαδικτυακό παιχνίδι. Όμως ξέρω ότι σαν multiplayer υποφέρει από κάποια bugs. Και πιο συγκεκριμένα, κάποιες φορές όταν πυροβολείτε κάποιον δεν καταγράφονται τα kills σας ή οι σφαίρες σας δεν σκοτώνουν. Γενικά πρόκειται για ένα πολύ απαιτητικό είδος ιντερνετικού παιχνιδιού και απευθύνεται στους πιο σκληροπυρηνικούς από εσάς.

Αυτό που ξεχωρίζει το multiplayer του τίτλου από τους ανταγωνιστές του είναι τα γαλόνια και τα μετάλλια με τα οποία σας επιβραβεύει το game όταν τα καταφέρνετε καλά.

Συμπεράσματα

Το Medal of Honor [2010] είναι ένα πολύ καλό και διασκεδαστικό shooter με ικανοποιητικά γραφικά, πολύ καλό ήχο και μουσική και πολύ καλό gameplay. Εκεί που υστερεί είναι στο σενάριο, το οποίο είναι κάπως δύσκολο να το παρακολουθήσει κανείς. Αλλά ο επαγγελματισμός και ο ρεαλισμός του τίτλου κινούνται σε υψηλά επίπεδα.

Επίσης είναι ένα σχετικά μαλακό παιχνίδι που άνετα μπορεί να παίξει κι ένα παιδί ή ένας έφηβος αφού δεν περιέχει σκηνές βασανιστηρίων και άλλων πολύ σκληρών και προσβλητικών στοιχείων.

Αν θέλετε να παίξετε το παιγνίδι σε Windows 10, 64 – bit. Ενεργοποιήστε την λειτουργία συμβατότητας με Windows 7. Αλλιώς, το παίγνιον θα παρουσιάσει σοβαρό σφάλμα. Και δεν θα εκκινήσει ποτέ. Για να φτιάξετε την compatibility mode (λειτουργία συμβατότητας), κάντε δεξί κλικ στο εικονίδιο του παιχνιδιού. Μετά αριστερό κλικ.

Πηγαίνετε στην καρτέλα, Properties (ιδιότητες) > Compatibility > Τικάρετε το, Run this program as administrator > Μετά πατήστε Apply (εφαρμογή) και τέλος, OK. Αυτό ήταν όλο! 

Είναι ένα παιχνίδι που θα λατρέψουν όσοι τους αρέσουν τα 100% στρατιωτικού τύπου FPS. Χαρείτε το!

Θετικά

·         Συναισθηματική φόρτιση

·         Πολύ καλός ήχος και πρωτότυπη μουσική

·         Δεν είναι πολύ σκληρό σαν παιχνίδι

·         Τα cinematics

·         Το HUD που εμφανίζεται κατ’ εντολή του παίκτη

·         Η ποιότητα των διαλόγων των στρατιωτών

·         Πολύ λειτουργικός και απλός χειρισμός

·         Manual καλομεταφρασμένο και στα Ελληνικά!

·         Τα stealth στοιχεία

·         Ευέλικτο και ενδιαφέρον gameplay

Αρνητικά

·         Τα καρέ ανά δευτερόλεπτο πέφτουν αρκετές φορές

·         Δεν είναι εύκολο να παρακολουθήσει κανείς το σενάριο

·         Μέτρια Τεχνητή Νοημοσύνη

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 4/5