Duke Nukem Manhattan Project

O Δούκας πυρηνικός επέστρεψε

Είδος: Platform

Πλατφόρμα: PC, Xbox 360, OS X (μέσω Steam), iOS
Ανάπτυξη: Sunstorm Interactive, 3D Realms

Εκδότης: Arush Entertainment, HD Interactive

Παίκτες: Single Player

Έτος κυκλοφορίας: 2002

Ελάχιστες Απαιτήσεις: Λ.Σ.: Windows 98/Me/2000/XP/Vista/7/8/10 (για τις νέες επανεκδόσεις των διαδικτυακών καταστημάτων και την έκδοση του gog.com)
Επεξεργαστής: 500 MHz
Μνήμη: 128 MB (για Windows 9x/Me), 192 ΜΒ (για Windows 2k/XP)
Σκληρός δίσκος: 300 MB ελεύθερος χώρος

Κάρτα γραφικών: 8 MB συμβατή με Direct X 8.1
Κάρτα ήχου: Συμβατή με DirectX

DirectX: 8,1
Πληκτρολόγιο
Ποντίκι
CD-ROM Drive

Εισαγωγή

Duke Nukem: Ο πασίγνωστος στους παλιούς gamers που γεννήθηκε σε ένα platform game του 1991 και έκτοτε είναι γνωστός ως “alien ass kicker”, όπερ μεθερμηνευόμενο «κωψοκόλης εξωγήινων!» Το πρώτο Duke Nukem παιχνίδι που κυκλοφόρησε ήταν platform γιατί αυτά πουλούσαν εκείνη την εποχή και επίσης διότι τότε το τρισδιάστατο παιχνίδι ήταν ένα άφταστο όνειρο.

Πολλά χρόνια πέρασαν από το 1991 και η τεχνολογία εξελίχθηκε σε 3D και μαζί της εξελίχθηκε και ο Duke. Έχουν δημιουργηθεί πάμπολλα παιχνίδια με ήρωα τον Duke σε πολλές κονσόλες και φυσικά στον υπολογιστή. Το 2002 ο Duke αποφάσισε να ξεσκουριάσει λίγο τα σκουριασμένα του μπράτσα και να μας αποδείξει για ακόμα μια φορά ότι είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να «καθαρίσει» τον τόπο από τις βρωμιές.

Πιο ορεξάτος από ποτέ λοιπόν ο Duke θα πρέπει να απαλλάξει την Νέα Υόρκη και τον κόσμο από την νέα διαβολική εφεύρεση του Mech Morphix, το GLOPP, ή αλλιώς Gluon Liquid Omega Plasma. Ένα φοβερό υγρό που μεταλλάσει διάφορους ζωντανούς οργανισμούς σε ζωντανά βιολογικά όπλα. Οπλίστε λοιπόν το Golden Eagle του Duke και ξεκινάμε!

Γραφικά

Φτάσαμε λοιπόν στην μεγάλη έκπληξη. Φυσικά θα περιμένατε ένα ακόμα τρισδιάστατο shoot ’em up όπως συνήθως αλλά όχι. Αυτή τη φορά ο Duke αποφάσισε να γυρίσει πίσω στις 2 διαστάσεις και να μας θυμίσει τη μαγεία του platform gaming. Τώρα ξέρω ότι σκέφτεστε ότι τα γραφικά θα είναι ξεπερασμένα και χαμηλής ποιότητας. Μη βιάζεστε όμως τόσο γιατί ο Duke μάς έχει μια έκπληξη.

Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι εξαιρετικής ποιότητας και λεπτομέρειας αλλά επίσης δεν είναι εντελώς 2D. Αυτό σημαίνει ότι οι μάγοι της Sunstorm Interactive και της 3D Realms κατάφεραν να αναμίξουν την παλιά σχολή με την καινούργια. Η κίνηση γίνεται σε 2 άξονες όπως σε ένα κλασικό 2D platform, αλλά το όλο σκηνικό και όλοι οι χαρακτήρες είναι 3D. Μη μου πείτε πως δεν σας κίνησε το ενδιαφέρον;

Αυτό σημαίνει ότι στα γραφικά το παιχνίδι εισάγει μία καινοτομία απεικόνισης που προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ και μακάρι να έχω την τύχη να ξαναδώ τέτοιες δουλειές. Αυτή η καινοτομία είναι άριστα δοσμένη και δίνει στο παιχνίδι μια άλλη ομορφιά. Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, το παιχνίδι χρησιμοποιεί τη δική του μηχανή γραφικών, την Prism3D.

Πέρα από αυτή την καινοτομία, τα γραφικά είναι πολύ καλής ποιότητας και δουλεμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια. Ενδεικτικά, απλώς ζουμάρετε στον Duke ενώ πυροβολεί και δείτε όλη την ομορφιά της λεπτομέρειας. Η γραφική απόδοση των εκρήξεων και της φωτιάς είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακή, ειδικά για ένα παιχνίδι του 2002. Το Manhattan Project είναι ένα αρκετά βίαιο παιχνίδι αν και μπορείτε να αφαιρέσετε το αίμα στα options. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι τα κάπως καρτουνίστικα γραφικά του παιχνιδιού επιτρέπουν στην βία του παιχνιδιού να μην είναι ωμή ή προσβλητική.

Τα βίντεο του παιχνιδιού χρησιμοποιούν την ίδια την μηχανή γραφικών του παιχνιδιού και είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Δεν υπάρχει κάτι αρνητικό στα γραφικά που να με ενόχλησε. Ως εκ τούτου και λόγω της προαναφερθείσας καινοτομίας, τα γραφικά του παιχνιδιού είναι απολύτως ικανοποιητικά.

Ήχος

Όταν ξεκινήσετε το παιχνίδι και αφού δείτε τα σήματα των παραγωγών εταιρειών, θα παρακολουθείτε συνέχεια ένα demo ακούγοντας ένα πολύ καλό hard rock κομμάτι. Αυτό και μόνο το κομμάτι σε συνδυασμό με τα demos θα σας βάλει σίγουρα στο κλίμα.

Εκεί που ο πλούσιος ήχος εντυπωσιάζει είναι στις ατάκες που λέει ο Duke καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Φαίνεται ότι ο ήρωάς μας έχει μια ατάκα για κάθε τι που συμβαίνει και πολύ συχνά έχει και μία δόση χιούμορ. Η αρρενωπότατη φωνή του Duke Nukem ανήκει στον ηθοποιό Jon St. John, ο οποίος είναι εξειδικευμένος στα voiceovers βιντεοπαιχνιδιών. Ο εν λόγω ηθοποιός έχει χαρίσει τη φωνή του σε όλα τα παιχνίδια με ήρωα τον Duke Nukem. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος που τον έκανε και ευρύτερα γνωστό.

Πέρα από τις ατάκες που χρωματίζουν πολύ ωραία το παιχνίδι, όλα τα ηχητικά εφέ είναι πολύ καλά και προσεγμένα όπως και τα γραφικά μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να πυροβολεί ή να ρίχνει βόμβες μόνο και μόνο για να απολαύσω τον ήχο. Το παιχνίδι χωρίζεται σε 8 χορταστικά επεισόδια εκ των οποίων το καθένα χωρίζεται σε 3 μέρη.

Μουσική υπόκρουση υπάρχει σε όλα φυσικά τα επεισόδια. Σίγουρα η μουσική επένδυση του τίτλου είναι πολύ καλή και είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να δίνει ώθηση στην δράση. Άρα σε καμία περίπτωση δεν θα σας κουράσει όπως οι μουσικές άλλων παιχνιδιών. Το αντίθετο μάλιστα, η επένδυση του Manhattan Project θα σας ωθεί στο να παίζετε ανενόχλητα με τις ώρες!

Χειρισμός – Δράση

Το κυρίως μενού του παιχνιδιού αποτελείται από τα εξής: new game, load game, options, help, quit.

To new game αρχίζει ένα νέο παιχνίδι σε τρία επίπεδα δυσκολίας: easy, normal και hard. Στα options θα μπορέσετε να παραμετροποιήσετε πλήρως το παιχνίδι στα γραφικά, τον ήχο και το gameplay. Φυσικά το παιχνίδι θα ρυθμίσει αρχικά τα γραφικά σύμφωνα με τις δυνατότητες του υπολογιστή σας. Στην περίπτωσή μου χρειάστηκε να αλλάξω μόνο την ανάλυση της οθόνης και τίποτε άλλο.

Το help σας βοηθάει στο να κατανοήσετε τον χειρισμό του Manhattan Project. Σας προτείνω να διαβάσετε το help ή το manual πριν παίξετε το παιχνίδι γιατί μπορεί να μην καταλάβετε το χειρισμό καλά. Επίσης μέσω του help μπορείτε να δείτε και τους συντελεστές αν επιλέξετε “credits”. Με το quit βγαίνετε από το παιχνίδι. Προσέξτε την χιουμοριστική ερώτηση επιβεβαίωσης που θα σας κάνει κάθε φορά που θα πατάτε quit!

Ο χειρισμός του Duke είναι αρκετά εύκολος και αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το help θα σας λυθούν τα χέρια. Το Manhattan Project συνοδεύεται, όπως κάθε σωστό παιχνίδι, από ένα εντυπωσιακό και μεγάλο manual που καλύπτει τα πάντα στο παιχνίδι!  

Για το Manhattan Project σας συστήνω να χρησιμοποιήσετε αν φυσικά το επιθυμείτε gamepad, αφού είναι πολύ πιο απολαυστικό το gameplay με αυτόν τον τρόπο. Το παιχνίδι υποστηρίζει αρκετά καλά κάθε gamepad που μπορεί να έχετε στα χέρια σας αν και ενδέχεται στα πολύ καινούργια gamepads να μην αναγνωρίζει τις πίσω χαμηλές σκανδάλες (άξονας Ζ). Παρόλα αυτά αναγνωρίζει αυτόματα και τον κλασικό σταυρό αλλά και τους αναλογικούς μοντέρνους μοχλούς που έχουν πλέον όλα τα σύγχρονα χειριστήρια.

Έτσι, αν κάποια στιγμή δείτε ότι π.χ. ο σταυρός δεν σας βολεύει, απλώς χρησιμοποιήστε έναν αναλογικό μοχλό, αφού το παιχνίδι επιτρέπει την ταυτόχρονη λειτουργία και των δύο χωρίς να χρειάζεται καμία απολύτως σχετική ρύθμιση στα options! Στα options θα ρυθμίσετε μόνο τις υπόλοιπες εντολές πέραν αυτών της κίνησης του Duke.

Ένα από τα λίγα αρνητικά του τίτλου που εντόπισα είναι το εξής: Δεν αναγράφεται στο μενού των save το επίπεδο δυσκολίας που έχετε επιλέξει. Αν όμως τερματίσετε το παιχνίδι τότε το μενού αλλάζει και αναγράφει τελικά το επίπεδο δυσκολίας και επίσης σας αφήνει να ξαναπαίξετε αν θέλετε το Manhattan Project σε διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας. Άρα μάλλον μικρό το κακό.

Σκεφτείτε για παράδειγμα να θελήσετε μετά από χρόνια να ξαναπαίξετε το παιχνίδι χρησιμοποιώντας τα παλιά σας saves. Αν ας πούμε έχετε κάνει διάφορα saves με διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας το καθένα, θα σας είναι εύκολο να θυμηθείτε ποιο είναι το επίπεδο δυσκολίας για κάθε σωσμένο μενού;

Η δράση του Duke Nukem θα έλεγα ότι βασίζεται στην εύρεση των key cards και των nukes παρά στο πιστολίδι. Τη δράση απλώς την χρησιμοποιείτε για να φτάσετε στην έξοδο.

Αυτό που είναι σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι σε κάθε πίστα υπάρχουν 10 πυρηνικές κεφαλές και άγνωστος αριθμός μυστικών περιοχών τις οποίες καλείστε να βρείτε. Το παιχνίδι δεν σας υποχρεώνει να βρείτε ούτε μία πυρηνική κεφαλή και ούτε ένα μυστικό για να σας περάσει στο επόμενο μέρος. Αν όμως καταφέρετε να βρείτε όλες τις πυρηνικές κεφαλές που υπάρχουν στο παιχνίδι τότε, σας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη στον τερματισμό που είναι και μεγαλύτερη ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας στο οποίο θα το τερματίσετε.

Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ότι το παιχνίδι σας ανταμείβει ποικιλοτρόπως εάν βρείτε όλες τις πυρηνικές κεφαλές σε μία πίστα. Ένα παράδειγμα τέτοιας ανταμοιβής είναι η αύξηση του συνολικού EGO (βλ. παρακάτω) ή η αύξηση των συνολικών πυρομαχικών που μπορεί να κουβαλήσει ο Duke. Άρα σίγουρα σας συμφέρει να παίξετε το παιχνίδι πιο αργά ψάχνοντας παντού.

Αυτό που θα σας ζητείται κάθε φορά είναι να απενεργοποιήσετε την βόμβα της κοπέλας και να βρείτε το key card. Μπορείτε να τερματίσετε το παιχνίδι παίζοντάς το βιαστικά και χωρίς να σας νοιάζουν οι nukes και οι secret areas. Μετά μπορείτε να το ξαναπαίξετε κυνηγώντας τα τελευταία.

Εδώ πρέπει να πω πως τα nukes και ειδικά τα secret areas είναι πολύ καλά κρυμμένα και θα σας πάρουν πολλές ώρες μέχρι να τα βρείτε όλα. Εγώ έπιασα τον εαυτό μου να παίζει και να ξαναπαίζει παλιά μέρη μόνο και μόνο για να βρω μία nuke ή μία secret area.

Οι εχθροί που θα αντιμετωπίσετε στο Manhattan Project θα είναι κυρίως μεταλλαγμένες και υπερμεγέθεις κατσαρίδες, κροκόδειλοι, αρουραίοι και κάθε είδους ακίνδυνα υπό κανονικές συνθήκες ζώα. Υπάρχουν όμως και οι γνωστοί και αγαπημένοι από τη σειρά Duke Nukem μπάτσοι – γουρούνια οι οποίοι έρχονται σε δύο γεύσεις. Μία χωρίς και μία με αλεξίσφαιρο.

Στις προχωρημένες πίστες θα αντιμετωπίσετε και ρομπότ βαριά οπλισμένα τα οποία είναι και αλεξίσφαιρα. Για αυτά τα ρομπότ θα χρειαστείτε ειδικού τύπου όπλα για να τα «κανονίσετε». Προσέξετε ιδιαίτερα και τις κάμερες παρακολούθησης του Mech Morphix που σας κυνηγούν και εκρήγνυνται είτε αν σας βρουν και σας ακουμπήσουν είτε αν τις πυροβολήσετε. Αυτές υπάρχουν από τις πρώτες κιόλας πίστες του παιχνιδιού και συνιστούν έναν ακόμα σοβαρό κίνδυνο. Ένας τελευταίος επικίνδυνος εχθρός είναι οι «ρομποτικές γκόμενες» με τα μαστίγια που είναι μεταλλικές. Η ανθεκτικότητά τους στις βολές σας αλλάζει ανάλογα με το πόσο μακριά έχετε φτάσει στο παιχνίδι.

Κάθε φορά που θα σκοτώνετε κάποιον εχθρό θα παίρνετε αυτόματα κάποιους εξτρά πόντους EGO. Η υγεία του Duke μετριέται αριθμητικά και ονομάζεται EGO. Όσο δηλαδή χάνετε πόντους υγείας τόσο μειώνεται ο εγωισμός ή η αυτοπεποίθηση αν θέλετε του Δούκα. Πολύ έξυπνη και αστεία αυτή η ιδέα απεικόνισης του κλασικού health. Επίσης πολύ έξυπνος είναι και ο χρωματισμός των αριθμών του EGO σας. Πράσινοι αριθμοί για καλή υγεία, κίτρινοι για ελαφρύ ή μεσαίο τραυματισμό και κόκκινοι για βαρύ τραυματισμό ή θάνατο. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείτε με μια ματιά να καταλάβετε πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση του EGO σας και άρα πόσο κοντά είστε στον θάνατο του Δούκα.

Το Manhattan Project διαθέτει και έναν πολύ περιορισμένο αριθμό power ups, τα οποία όμως και είναι πολύ καλά κρυμμένα στο παιχνίδι και θα χρειαστείτε μπόλικο ψάξιμο για να τα βρείτε. Στο παιχνίδι υπάρχουν, όπως και σε όλα τα προηγούμενα της σειράς, οι κλασικοί bosses. Όταν θα τους αντιμετωπίζετε θα βλέπετε πάντα στο κάτω μέρος της οθόνης την μπάρα ζωής τους η οποία και θα μειώνεται όσο τους καταφέρνετε χτυπήματα.

Όσον αφορά τα όπλα του παιχνιδιού αυτά χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες ανάλογα με τα πυρομαχικά που καταναλώνουν: Τα πυροβόλα, τα εκρηκτικά και τα GLOPP based. Κάθε όπλο καταναλώνει διαφορετικές ποσότητες είτε «μολυβιού», είτε εκρηκτικής ύλης είτε GLOPP ανάλογα με το μέγεθός του. Συνολικά υπάρχουν επτά όπλα στο παιχνίδι. Σε αυτά προστίθεται και η κλασική και αξιόπιστη κλωτσιά του Duke που μπορεί να είναι και εναέρια, κάνοντας έτσι περισσότερη ζημιά στους εχθρούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα όπλα δεν έχουν reload και ρίχνουν μέχρι εξαντλήσεως αποθεμάτων.

Γενικά, όσο προχωράτε στο παιχνίδι, τόσο πιο ανθεκτικοί στα πυρά σας θα γίνονται οι εχθροί και επίσης θα αυξάνεται και ο ρυθμός με τον οποίο σας πυροβολούν. Η δυσκολία του παιχνιδιού είναι κανονική  και πολλοί έμπειροι παίκτες θα μπορέσουν να τερματίσουν το παιχνίδι και στο hard χωρίς πολλά προβλήματα. Ο χειρισμός και η δράση ανταγωνίζονται τα γραφικά και είναι δύσκολο να πω ποιο είναι το δυνατότερο σημείο του παιχνιδιού.

Συμπεράσματα

Πριν περάσουμε στα συμπεράσματα πρέπει να τονίσω ότι το παιχνίδι είναι συμβατό με όλες τις εκδόσεις των Windows μέχρι και με τα Windows 7. Το παράξενο είναι ότι στα Windows 7 λειτουργεί καλύτερα και γρηγορότερα από ότι στα XP.

Το Duke Nukem: Manhattan Project είναι ένα πολύ καλοδουλεμένο και απολαυστικό platform που με ξάφνιασε ευχάριστα μιας και αγαπώ από παιδί τα platform και έχω αφιερώσει άπειρες ώρες σε αυτά. Για μένα είναι το απόλυτο arcade που θα παίζω και θα ξαναπαίζω μέχρι να αποκαλύψω όλα τα κρυμμένα μυστικά! Αν είστε λάτρεις των παλιών καλών platform ή του ήρωα Duke Nukem πάρτε το οπωσδήποτε.

Θετικά

·         Όμορφα και λεπτομερή γραφικά με καινοτομία στην απεικόνιση

·         Πλήρης συμβατότητα με όλες τις εκδόσεις των Windows

·         Χιουμοριστικές ατάκες

·         Πολύ καλός ήχος

·         Ενδιαφέρουσα μουσική υπόκρουση

·         Αυξημένη αντοχή στο χρόνο

Αρνητικά

·         Επαναλαμβανόμενη δράση

·         Απουσία multiplayer

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 

8,6/10