Paradise

Τραγωδία στη μαγευτική Αφρική 

Είδος: Adventure

Δημιουργός: Benoît Sokal
Ανάπτυξη: White Birds Productions

Εκδότης: Micro Application, Ubisoft

Πλατφόρμα: Microsoft Windows, iOS, Nintendo DS

Παίκτες: Single Player

Έτος κυκλοφορίας: 2006

Χώρα προέλευσης: Γαλλία

Προτεινόμενες Απαιτήσεις: Λ.Σ.: Windows 98 SE/ME/2000/XP/Vista/7/8/8.1/10
Επεξεργαστής: Pentium 4 1.5 GHz/AMD Athlon XP 1500+
Μνήμη: 512 MΒ
Σκληρός δίσκος: 3 GΒ ελεύθερος χώρος
Κάρτα γραφικών: ATi Radeon 9800 Pro ή νεότερη και NVIDIA GeForce FX 5700 ή νεώτερη (όχι GeForce 4 MX)

Κάρτα ήχου: Συμβατή με Direct X 9.0

DirectX: 9.0c
Ποντίκι
4Χ CD-ROM/DVD-ROM Drive

Εισαγωγή

To Paradise είναι το πρώτο παιχνίδι της παραγωγού εταιρείας White Birds Productions, η οποία ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2003 από τους Benoît Sokal, Olivier Fontenay, Jean-Philippe Messian και Michel Bams. Η εταιρεία κατάφερε να δημιουργήσει τρία παιχνίδια για PC πριν το οριστικό κλείσιμό της στο τέλος του 2010. Τα παιχνίδια αυτά είναι τα: Paradise, Sinking Island και Nikopol: Secrets of the Immortals. Όλα τα προαναφερθέντα ανήκουν στο είδος των adventure. Επίσης, η εταιρεία ανέπτυξε και τίτλους για iOS και Nintendo DS.

Ο λόγος για τον οποίον έκλεισε η εν λόγω εταιρεία ήταν η αδυναμία των γαλλικών τραπεζών να δανειοδοτήσουν τους πελάτες τους εκείνη την περίοδο. Άρα η εταιρεία δεν έκλεισε λόγω κακών πωλήσεων των παιχνιδιών της όπως έχει ειπωθεί. Ακυρωμένα projects της είναι τα παιχνίδια Aquarica και Broadway. Πριν προχωρήσουμε στην υπόθεση του Paradise, θα κάνουμε μία αναφορά στην πορεία του B. Sokal ως δημιουργού video games.

Αμέσως μετά τις επιτυχίες των δύο Syberia, ο πολυπράγμων και πολύξερος Benoit Sokal, θέλησε να συνεχίσει την πορεία του ως δημιουργός βιντεοπαιχνιδιών ιδρύοντας σε Γαλλικό έδαφος την δική του εταιρεία. Τα παιχνίδια όμως που η εταιρεία του παρήγαγε δεν έτυχαν ευνοϊκής αντιμετώπισης από τον τύπο αλλά και από τους ίδιους τους παίκτες.

Υπήρξαν δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους έλαβαν μέτριες βαθμολογίες τα παιχνίδια του Sokal: Ο πρώτος λόγος είναι ότι δυστυχώς, αυτά μαστίζονταν από πολλά bugs, τουλάχιστον στις αρχικές τους εκδόσεις. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι σχεδόν όλοι οι κριτικοί, όντας βαθιά επηρεασμένοι από τις προηγούμενες δουλειές του Sokal, οι οποίες ήταν εξαιρετικής ποιότητας, είχαν πολύ υψηλές απαιτήσεις από τον δημιουργό.

Έτσι, όταν ο Sokal, άρχισε να παράγει παιχνίδια που δεν έφταναν τα δυσθεώρητα ποιοτικά ύψη των δύο Syberia, οι περισσότεροι κριτικοί έσπευσαν βιαστικά και απερίσκεπτα να «θάψουν» τα νέα παιχνίδια του Sokal. Η δικαιολογία τους για αυτό; Τα νέα παιχνίδια δεν είναι αριστουργήματα όπως τα Syberia.

Όμως εδώ το θέμα της αξιολόγησης χωράει πολύ νερό. Αναρωτιέται κανείς εύλογα: Είναι δυνατόν, ένας δημιουργός να είναι στην υπεράνθρωπη θέση να παράγει το ένα αριστούργημα πίσω από το άλλο; Πόσοι μεγάλοι δημιουργοί το κατάφεραν αυτό; Ασφαλώς πολύ λίγοι είναι η απάντηση. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι οι απαιτήσεις που είχε ο τύπος αλλά και οι παίκτες από τον Sokal ήταν υπερβολικές και παράλογες.

Το αν ένα παιχνίδι μαστίζεται από σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά bugs, αυτό μάλιστα, είναι ένας σοβαρός λόγος που επηρεάζει την τελική του βαθμολογία. Αλλά η υπερβολική απαίτηση να είναι κάθε παιχνίδι ενός σημαντικού δημιουργού αριστούργημα ως προϋπόθεση για να λάβει καλή βαθμολογία θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου σωστή τοποθέτηση απέναντι σε οποιοδήποτε παιχνίδι.

Ο ίδιος ο Sokal, ως πραγματικός καλλιτέχνης που είναι, έχει τις ευαισθησίες του όσον αφορά τη δουλειά του. Έτσι, όταν είδε συνολικά τις κακές κριτικές που έλαβαν τα παιχνίδια του αλλά και την χλιαρή αποδοχή τους από το κοινό, η αυτοπεποίθησή του κλονίστηκε σημαντικά. Μετά το αναπάντεχο κλείσιμο της εταιρείας του, ακολούθησε μία περίοδος όπου ο Sokal, στέκοντας ιδιαίτερα απογοητευμένος, δεν ήθελε να ξανασχοληθεί με την παραγωγή βιντεοπαιχνιδιών παρά τις πλούσιες ιδέες του.

Όμως η εταιρεία του Sokal διατήρησε τους δεσμούς της με την Microids η οποία είδε την ένθερμη αναμονή και ζήτηση του κοινού για την συνέχεια της σειράς Syberia. Έτσι, ήρθε σε επαφή με τον μεγάλο δημιουργό και του ζήτησε να συνεργαστεί μαζί τους για να δημιουργήσουν την επίσημη συνέχεια της σειράς Syberia. Στην αρχή ο Sokal ήταν αρνητικός σε μια τέτοια ιδέα, αφού από νωρίς είχε δηλώσει ότι το Syberia τελείωσε οριστικά στο δεύτερο μέρος και ότι δεν τον ενδιέφερε να το συνεχίσει. Παρόλα αυτά, πιθανότατα βλέποντας και την δυσκολία να παράγει παιχνίδια πολύ υψηλής ποιότητας με δικά του μέσα, αποδέχτηκε την πρόταση της Microids. Σήμερα λοιπόν, ο Sokal, εργάζεται για το Syberia 3 και το οποίο αναμένεται εναγωνίως να κυκλοφορήσει το 2014/2015.

Τελειώνοντας την αναφορά στον Benoit Sokal θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με μία διαδικτυακή συνέντευξη ενός πρώην εργαζομένου στην White Birds Productions, o Sokal υπήρξε εκτός των άλλων και πολύ καλός εργοδότης.

Υπόθεση

H Ann Smith είναι κόρη του βασιλιά Rodon, ο οποίος κυβερνά την φανταστική χώρα Maurania, κάπου στην Αφρική. Η κοπέλα ζει μόνιμα στην Γενεύη της Ελβετίας. Ξαφνικά μαθαίνει ότι ο πατέρας της είναι βαριά άρρωστος και ότι επιθυμεί να την δει για τελευταία φορά πριν πεθάνει. Έτσι, η ηρωίδα μας ταξιδεύει με αεροπλάνο για να δει τον πατέρα της. Όμως η χώρα στην οποία θέλει να πάει βρίσκεται σε πόλεμο. Οι επαναστάτες απειλούν σοβαρά την εξουσία του βασιλιά Rodon και οι μάχες μαίνονται.

Έτσι, περνώντας το αεροπλάνο της πάνω από μία περιοχή που ελέγχεται από τους επαναστάτες, οι τελευταίοι το καταρρίπτουν. Από τα συντρίμμια του αεροσκάφους ανασύρεται η Ann ζωντανή και μεταφέρεται στο παλάτι του Πρίγκηπα της Madargane, ο οποίος παραμένει πιστός στον Βασιλιά. Εκεί, ο παίκτης διαπιστώνει ότι η Ann πάσχει από αμνησία μετά το ατύχημα που είχε με το αεροπλάνο. Δεν θυμάται ούτε το όνομά της και πόσο μάλλον τον λόγο για τον οποίο βρίσκεται στην Αφρική.

Το σενάριο του παιχνιδιού είναι παρμένο από μία νουβέλα του Sokal. Ο ίδιος ο Sokal έχει δηλώσει ότι έφτιαξε αυτό το παιχνίδι γιατί πάντα τον συνάρπαζε η Αφρική και οι ιστορίες που άκουγε γι’ αυτήν ως παιδί. Το σενάριο του Paradise είναι οπωσδήποτε το πιο δυνατό χαρτί του. Περισσότερα για αυτό θα πούμε στο κεφάλαιο Δράση – Γρίφοι.

Γραφικά

Τα γραφικά μάλλον θα σας αφήσουν με ανάμεικτες εντυπώσεις. Τρέχουν σε ανάλυση 800Χ600 και είναι προοπτικής τρίτου προσώπου. Εδώ έχω και την πρώτη μου ένσταση. Η ανάλυση αυτή είναι ακριβώς η ίδια με αυτή των Syberia. Ενώ για τα δεδομένα του 2002 και 2004 μπορεί αυτή η ανάλυση να θεωρείται φυσιολογική και ικανοποιητική δεν ισχύει το ίδιο για το 2006. Το πρόβλημα με αυτή την ανάλυση είναι ότι είναι εντελώς ξεπερασμένη λόγω κυρίως της χαμηλής ευκρίνειάς της. Επίσης, με τις επίπεδες οθόνες, η χαμηλότερη βολική ανάλυση είναι τα 1024Χ768. Θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος τρόπος να αυξομειώσει ο παίκτης την ανάλυση ανάλογα με την προτίμησή του.

Η οθόνη δράσης του Paradise είναι πλήρης και αυτό είναι κάτι θετικό για το παιχνίδι αφού επιτρέπει στον παίκτη να απολαμβάνει στο έπακρο τα γραφικά του τίτλου. Μία όμορφη λεπτομέρεια είναι ότι μπορεί μέσω του σχετικού μενού να αλλάξει το χρώμα των υποτίτλων σε αυτό που επιθυμεί ο κάθε παίκτης παρέχοντας μια αρκετά μεγάλη γκάμα χρωμάτων.

Μία ακόμη όμορφη λεπτομέρεια είναι ότι αν περάσεις πάνω από ή κοντά σε νερό καθρεφτίζεται το είδωλο της Ann στην επιφάνειά του. Τελειώνοντας με τις λεπτομέρειες πρέπει να πούμε ότι τα saves που έχετε κάνει, στο load game menu φωτίζονται όταν κάνεις κλικ επάνω τους ώστε να βλέπεις καθαρά τι θέλεις να φορτώσεις.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο όμως των γραφικών του Paradise, είναι τα cutscenes. Αυτά προβάλλονται σε πλήρη οθόνη και είναι πραγματικά εξαιρετικής ποιότητας, εφάμιλλα αυτών των Syberia, ίσως και λίγο καλύτερα. Αλλά ας δούμε λίγο και τα αρνητικά των γραφικών του τίτλου. Δυστυχώς, το παιχνίδι μαστίζεται από αρκετά μικροπροβλήματα.

Ένα τέτοιο είναι το clipping. Έτσι, στο Paradise θα δείτε αρκετές φορές την Ann να περνάει μέσα από κάποιον χαρακτήρα του παιχνιδιού ή ακόμα να περνάει μέσα από κουπαστές. Αυτό το πρόβλημα είναι περισσότερο εμφανές στην πρώτη περιοχή/κόσμο του παιχνιδιού. Επιπλέον πολύ συχνά θα δείτε τους χαρακτήρες να πετάγονται πάνω σαν ελατήρια με κακό animation αν βρίσκονται σε καθιστή θέση. Αυτό θα συμβαίνει κυρίως όταν κάθονται και πάτε να τους μιλήσετε.

Άλλα μικροπροβλήματα εντοπίζονται στους υποτίτλους. Συγκεκριμένα, ο τρόπος που έρχονται και φεύγουν οι γραμμές του κειμένου δυσκολεύει αρκετά την παρακολούθησή τους από τον παίκτη αν και πρέπει να πούμε ότι από ένα σημείο και μετά θα το συνηθίσετε. Επίσης οι υπότιτλοι χρησιμοποιούν μία όχι και τόσο ευδιάκριτη γραμματοσειρά, σε αντίθεση με την εξαιρετική των Syberia. Αλλά και πάλι, θα συνηθίσετε και σε αυτό. Εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι στα έγγραφα του Paradise εντοπίστηκαν και κάποια σπάνια ορθογραφικά και γλωσσικά λάθη.

Μέτρια είναι και η απόδοση των καιρικών συνθηκών, και πιο συγκεκριμένα της βροχής. Οι στάλες της βροχής κάνουν γκελ στο έδαφος αλλά με τρόπο όχι και τόσο ρεαλιστικό αφού η αναπήδηση των σταγόνων είναι πολύ μεγάλη για να θεωρηθεί ρεαλιστική. Το Paradise, εισάγει και μία καινοτομία στον σχεδιασμό των κερσόρων που λέγεται animated cursors. Αυτό σημαίνει ότι όταν ο κέρσορας πρέπει να αλλάξει σχήμα αυτό θα γίνεται με ένα πολύ όμορφο animation το οποίο θα τροποποιεί αργά την εμφάνιση του κέρσορα.

Όμως αυτή η ιδέα αποδείχτηκε καλή μόνο στη θεωρία. Το πρόβλημα με αυτή την καινοτομία είναι ότι πολλές φορές μέχρι ο κέρσορας να αλλάξει σχήμα σιγά σιγά εσείς θα έχετε πρακτικά χάσει το hotspot και δεν θα έχετε προλάβει να δείτε τη σημαντική αλλαγή στον κέρσορα. Ευτυχώς όμως, η ομάδα του Sokal εντόπισε εγκαίρως το πρόβλημα αυτό.

Έτσι, από το patch v1.1.1 και μετά, υπάρχει επιλογή απενεργοποίησης του animated cursor στα options κάτι το οποίο σας συστήνω να κάνετε πριν παίξετε το παιχνίδι για να μην ταλαιπωρηθείτε άδικα. Γενικότερα οι κέρσορες του Paradise είναι πολύ όμορφοι και ο βασικός στην ουδέτερή του μορφή είναι μια στρογγυλή μπαλίτσα που μοιάζει λίγο με την υδρόγειο σφαίρα σε χρώματα του χαλκού.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα των γραφικών είναι η έλλειψη στιλπνότητας. Συγκεκριμένα, στις περισσότερες εικόνες του παιχνιδιού τα γραφικά αφήνουν μια αίσθηση αλουστράριστου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ικανοποιητικά. Επίσης, τα γραφικά είναι πολύ θολά όταν προσπαθείτε να διαβάσετε τα έγγραφα του παιχνιδιού σε τέτοιο βαθμό που να δυσκολεύουν σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ το χρήστη. Τέτοια προβλήματα δεν είχαμε στα Syberia και Amerzone.

Γενικότερα τα γραφικά του Paradise αφήνουν μια αίσθηση προχειρότητας και βιασύνης και τα μόνα που εξαιρούνται από αυτό είναι τα εξαιρετικής ποιότητας cutscenes.

Ήχος

Ο ήχος του Paradise σε αντίθεση με την πρόχειρη εικόνα των γραφικών εντυπωσιάζει αρκετά. Η μουσική του παιχνιδιού αποτελείται από τέσσερα κομμάτια αρκετά μεγάλης διάρκειας το καθένα τα οποία ακούγονται σε λούπα. Ένα κομμάτι για κάθε έναν από τους τέσσερις κόσμους/περιοχές του παιχνιδιού.

Πρόκειται για κομμάτια σύγχρονης μουσικής χωρίς στίχο που αφήνουν άλλοτε ανατολίτικη – αλλά ποιοτική – γεύση και άλλοτε αφρικανική. Τα κομμάτια αυτά είναι πολύ καλής ποιότητας αλλά όχι τόσο εξαιρετικά όσο αυτά των Syberia. Αυτό που λείπει έντονα από την μουσική του παιχνιδιού είναι ένα χαλί για το κεντρικό μενού.

Για παράδειγμα υπήρχε ένα εξαιρετικό μουσικό χαλί που έπαιζε σε επανάληψη στο site του Paradise όταν αυτό λειτουργούσε τον καιρό που είχε πρωτοβγεί το παιχνίδι. Αυτό το κομμάτι με είχε ενθουσιάσει και το άκουγα με τις ώρες μέσα από το site. Θα μπορούσε η ομάδα δημιουργίας να χρησιμοποιήσει αυτό το κομμάτι ως χαλί του κεντρικού μενού. Αντ’ αυτού ο Sokal επέλεξε να μας δείξει την μαύρη λεοπάρδαλη που βρυχάται και για την οποία θα πούμε περισσότερα παρακάτω.

Οι φωνές των χαρακτήρων στην Αγγλική έκδοση είναι πραγματικά πολύ καλές και αποδίδουν πολύ σωστά τα συναισθήματα της κάθε στιγμής. Γενικά πρέπει να πούμε πως είναι αρκετά δύσκολο για ένα παιχνίδι που μεταφράζεται στα Αγγλικά από άλλη γλώσσα να διατηρήσει την ποιότητα στις φωνές των χαρακτήρων. Όμως ο Sokal και οι συνεργάτες του φαίνεται να έχουν λύσει αυτό, το άλυτο για πολλές άλλες εταιρίες, πρόβλημα.

Έχει γραφτεί και μάλιστα στον σχετικό περιοδικό τύπο, ότι για παράδειγμα κορυφαίες γερμανικές εταιρίες παραγωγής adventure games, έχουν σοβαρά προβλήματα με τις μεταφράσεις στα Αγγλικά και αυτό φαίνεται στα παιχνίδια τους. Άρα αξίζει ένα μπράβο στον Sokal για την επιτυχία του αυτή. Η φωνή της Ann είναι νεανική, φρέσκια και ταιριάζει στην νεαρή της ηλικία.

Τα ηχητικά εφέ του παιχνιδιού ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τον παίκτη και είναι αρκετά πλούσια. Υπάρχουν υπέροχα εφέ φύσης, εφέ περπατήματος για όλες τις επιφάνειες κ.ο.κ. Η μόνη ένστασή μου αφορά τα εφέ σε σκάλες τα οποία και δεν υπάρχουν καθόλου. Συνολικά ο ήχος του Paradise είναι πολύ καλός και θα ικανοποιήσει τους περισσότερους παίκτες.

Χειρισμός

Το Paradise είναι ένα κλασικό point and click adventure game και ο χειρισμός του γίνεται εξολοκλήρου με το ποντίκι – με εξαίρεση το πλήκτρο Esc για το οποίο θα πούμε περισσότερα παρακάτω. Ο χειρισμός του Paradise θα σας φανεί από την αρχή του παιχνιδιού ιδιαίτερα οικείος αφού είναι σχεδόν ίδιος με αυτόν των Syberia. Μία διαφορά που υπάρχει είναι ότι στο Paradise θα έχετε πρόσβαση και στην καρτέλα options χωρίς να πρέπει να βγείτε στο κεντρικό μενού κάτι που διευκολύνει σημαντικά το gameplay.

Επίσης, στο μενού του Paradise, το οποίο θα βρείτε κάνοντας δεξί κλικ στην οθόνη, – όπως και στα Syberia – υπάρχουν πλέον οι επιλογές “Main Menu” και “Quit Game”. Όπως γίνεται κατανοητό και από τις ονομασίες των δύο επιλογών, με την πρώτη επιστρέφετε στο κεντρικό μενού και με την άλλη κάνετε έξοδο απευθείας στα Windows.

Μια ακόμα διαφορά σε σχέση με τα Syberia είναι ότι το παιχνίδι κρατάει την πρόοδό σας με το να σας βάζει να δηλώσετε ένα όνομα χρήστη. Έτσι, αν το παιχνίδι το παίζουν πάνω από ένας παίκτες ταυτόχρονα δεν ανακατεύονται τα saves μεταξύ των παικτών. Τα save αποθηκεύονται στον φάκελο Paradise στα έγγραφα των Windows. Μία μικρή καινοτομία που εισάγει το Paradise και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη είναι ότι τα σημαντικά για την επίλυση γρίφων θέματα συζήτησης στους διαλόγους θα παραμένουν στο σχετικό μικρό μενού ώστε να μπορείτε να τα ξανασυζητάτε με τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Έτσι δεν θα χρειάζεται να θυμάστε απέξω μεγάλο όγκο πληροφοριών και αυτό θα σας ξεκουράζει.

Όμως ο χειρισμός του Paradise μαστίζεται από πολλά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι το δύσχρηστο και αργό στην χρήση αρχικό μενού. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι το παιχνίδι δεν διαθέτει χάρτη ή κάποια μέθοδο γρήγορης μετακίνησης για τους πολλούς λαβυρίνθους που θα βρείτε μπροστά σας. Ο μόνος τρόπος να επιταχύνετε λίγο τα πράγματα είναι – όπως και στα Syberia – να τρέξετε την Ann κάνοντας διπλό κλικ στο σημείο προορισμού. Αυτή είναι μία σοβαρή αδυναμία για το έτος 2006 που βγήκε το παιχνίδι. Έτσι θα πρέπει από την αρχή να αποφασίσετε ότι θα ξοδέψετε πολύ χρόνο στο τρέξιμο πάνω κάτω και στο να βγάζετε την άκρη μέσα από δύσκολες δαιδαλώδεις περιοχές.

Άλλο πρόβλημα είναι ότι κατά το setup του παιχνιδιού, το πρόγραμμα δεν σε αφήνει να επιλέξεις τον φάκελο εγκατάστασης. Κάτι τέτοιο δεν έχω ξαναδεί σε άλλο computer game και αν μη τι άλλο δείχνει μια προχειρότητα. Ένα αρκετά σοβαρό bug που επιμένει και αφού εγκαταστήσει κανείς τα patches, είναι ότι πολλές φορές δεν αποκρίνεται το ποντίκι, ιδίως όταν κάνετε κλικ για να περάσετε σε άλλη οθόνη.

Επιπλέον, το παιχνίδι αργεί να φορτώσει τα saves και πραγματικά όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να αργεί να κάνει load ένα παιχνίδι δύο διαστάσεων adventure. Δηλαδή πώς φορτώνανε τα δύο Syberia αμέσως και το Paradise όχι;

Στο παιχνίδι υπάρχουν και κάποιες σκηνές τύπου arcade όπου θα πρέπει να οδηγήσετε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας την μαύρη λεοπάρδαλη σε ένα προκαθορισμένο σημείο. Αυτά τα mini games είναι μάλλον εκνευριστικά και περιττά για τους περισσότερους παίκτες αφού δεν συνάδουν με το ύφος των καθαρόαιμων adventure games. Όμως εάν δεν επιθυμείτε να τα φέρετε εις πέρας μπορείτε με το πλήκτρο Esc να τα προσπεράσετε κάτι που είναι έξυπνο και σωστό σαν επιλογή της παραγωγού εταιρείας.

Κάτι που πιθανόν να μπερδέψει κάποιους είναι ότι για να συνδυάσετε αντικείμενα στο inventory θα πρέπει να σύρετε με το ποντίκι το ένα αντικείμενο πάνω στο άλλο κρατώντας ταυτόχρονα πατημένο το αριστερό κλικ του ποντικιού. Αυτό ήταν κάτι που με μπέρδεψε μιας και αν και το αντίτυπό μου του Paradise είναι γνήσιο, δυστυχώς δεν είχα στη διάθεσή μου το manual.

Τελειώνοντας με τον χειρισμό θα πρέπει να μιλήσουμε για το σοβαρότερο πρόβλημα του Paradise. Αυτό ακούει στο όνομα «Starforce Copy Protection». Το εν λόγω πρόγραμμα χρησιμοποιείται ενίοτε από κάποιες εταιρίες για να εξασφαλίσει ότι το αντίτυπο του παιχνιδιού που έχει στα χέρια του ο χρήστης είναι γνήσιο.

Δουλεύει ως εξής: Αφού εγκαταστήσετε το παιχνίδι, κάνετε διπλό κλικ στο σχετικό εικονίδιο για να μπείτε στο παιχνίδι. Εκεί σας σταματάει το παραπάνω πρόγραμμα και σας ζητάει να του επιτρέψετε να κάνει έλεγχο στις DVD συσκευές του υπολογιστή σας για να δει αν υπάρχει μέσα σε αυτές το γνήσιο CD/DVD του παιχνιδιού. Το πρόβλημα είναι όμως ότι το πρόγραμμα στην πράξη δεν ξεκινάει ποτέ τον έλεγχο στις συσκευές. Το αποτέλεσμα; Δεν μπορείτε να μπείτε στο παιχνίδι.

Στο Paradise η εταιρεία παραγωγής επέλεξε να χρησιμοποιήσει το απαράδεκτο Starforce μαζί με το τελευταίο patch του παιχνιδιού – v1.1.3 –. Έτσι, αν εγκαταστήσετε το συγκεκριμένο patch, δεν θα μπορέσετε να απολαύσετε το παιχνίδι. Εδώ υπάρχουν δύο λύσεις στο πρόβλημα: Η πρώτη είναι να εγκαταστήσετε το αμέσως προηγούμενο patch – v1.1.1 – που δεν χρησιμοποιεί το Starforce.

Η δεύτερη λύση είναι (αφού εγκαταστήσετε το patch v1.1.3), να χρησιμοποιήσετε αυτό το link για να κατεβάσετε το Paradise v1.1.3 [EURO] No-CD/Fixed EXE το οποίο μπλοκάρει τη λειτουργία του Starforce απλά με το να δίνει εντολή στο παιχνίδι να τρέξει κατευθείαν χωρίς να κάνει ανάγνωση από τις DVD συσκευές σας.

Για τους πιο προχωρημένους χρήστες προτείνεται η δεύτερη λύση και για αυτούς που δεν θέλουν να μπλέξουν με πράγματα που δεν γνωρίζουν καλά προτείνεται η πρώτη. Όποια λύση και αν επιλέξετε θα μπορέσετε να απολαύσετε το παιχνίδι χωρίς σοβαρά bugs και περιττά προβλήματα, αφού οι διαφορές μεταξύ των δύο διαφορετικών patch είναι αμελητέες.

Συνολικά, ο χειρισμός του Paradise είναι το πιο προβληματικό κομμάτι του και μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι δεν θα ικανοποιήσει τους περισσότερους παίκτες.

Δράση – Γρίφοι

Πριν αναλύσουμε το οτιδήποτε πρέπει να πούμε κάτι βασικό: Το Paradise είναι κατά γενική ομολογία ένα δύσκολο παιχνίδι. Είναι αρκετά πιο δύσκολο από το Syberia 2. Το γιατί είναι δύσκολο θα το αναλύσουμε λίγο παρακάτω. Η πλοκή του παιχνιδιού εξελίσσεται αργά έως πολύ αργά. Πολλοί παίκτες ξεκίνησαν να παίζουν το παιχνίδι και επειδή η πρώτη περιοχή/κόσμος είναι ομολογουμένως αρκετά βαρετή, κουράστηκαν και παράτησαν το παιχνίδι. Το Paradise ανταμείβει τους υπομονετικούς και επίμονους παίκτες παρά τους ανυπόμονους και βιαστικούς. Και αυτό γιατί κρατά το καλύτερο για το τέλος.

Το σενάριο του Paradise είναι βαθιά ψυχολογικό, έντονα δραματικό και εντελώς απρόβλεπτο. Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για τον ομολογουμένως, δύσπεπτο και κάπως απότομο, τερματισμό του. Παρόλα αυτά, αν κάνετε κάποιες δεύτερες σκέψεις για το όλο παιχνίδι μετά τον τερματισμό και καταφέρετε να κατανοήσετε πλήρως το τι ήθελε να δείξει ο Sokal με αυτό το παιχνίδι, θα δείτε ότι το τέλος του παιχνιδιού δεν είναι και τόσο άσχετο τελικά.

Το Paradise, είναι ένα παιχνίδι με λεπτά νοήματα και ισορροπίες στο πως εξελίσσεται και βέβαια αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολλοί παίκτες, αλλά και πάρα πολλοί κριτικοί που το αξιολόγησαν, δεν το κατάλαβαν. Για παράδειγμα, κατακρίθηκε έντονα η παρουσία της μαύρης λεοπάρδαλης σε όλη σχεδόν την διάρκεια του παιχνιδιού. Διάβασα άπειρες φορές από αξιόλογους reviewers να σχολιάζουν το πόσο άσχετη ήταν η λεοπάρδαλη με το παιχνίδι και τι βλακώδες ήταν να την κουβαλάει μαζί της η Ann.

Όμως εάν δώσετε την δέουσα προσοχή στους διαλόγους του παιχνιδιού θα καταλάβετε από αρκετά νωρίς στο παιχνίδι ότι η λεοπάρδαλη είναι καθαρά συμβολική. Συμβολίζει πολύ απλά την δύσκολη και ταραγμένη σχέση της Ann με τον πατέρα της, τον βασιλιά Rodon. Το γεγονός αυτό καθίσταται ιδιαίτερα σαφές στον τελευταίο διάλογο του παιχνιδιού πριν το τελικό βίντεο. Αλλά και νωρίτερα, οι πιο προσεκτικοί παίκτες αλλά και καλλιτεχνικά ευαίσθητοι θα διακρίνουν τον ρόλο της μυστηριώδους αυτής μαύρης λεοπάρδαλης.

Όπως προείπα, το Paradise δεν είναι ένα παιχνίδι για άξεστους και όπως  οι γρίφοι του απαιτούν σκέψη και προσπάθεια για να λυθούν, έτσι και το σενάριο απαιτεί πνευματικό κόπο για να γίνει κατανοητό. Όσοι ασχοληθούν έστω και λίγο με τον τίτλο, θα καταλάβουν αμέσως ότι πρόκειται για ένα ακόμα παιχνίδι του B. Sokal.

Στο παιχνίδι υπάρχει διάχυτη μία αίσθηση σουρεαλισμού. Θα βρείτε από την αρχή του παιχνιδιού πολλά μηχανήματα που θυμίζουν πολύ έντονα τα automatons του Hans Voralberg, μόνο που αυτή τη φορά δεν τα έχει φτιάξει ο παλιός αυτός φίλος μας. Επίσης θα δείτε ζώα εντελώς φανταστικά και πολύ όμορφα που θα συνοδεύουν το ταξίδι σας σε όλη τη διάρκειά του.

Παρά τις σημαντικές ομοιότητες με τα Syberia, το Paradise είναι ένα πολύ διαφορετικό παιχνίδι. Είναι πολύ πιο δραματικό, πιο ρεαλιστικό και θα έλεγα πιο σκληρό παιχνίδι. Στο δρόμο σας θα αντικρίσετε σκληρές εικόνες, εικόνες πολέμου και σφαγών. Επίσης το Paradise δεν είναι καθόλου ποιητικό όπως τα Syberia. Αναλογιζόμενος το σενάριο του Paradise συνειδητοποιώ ότι τίποτα δεν είναι προφανές. Έχω την αίσθηση ότι το παιχνίδι δίνει περισσότερη έμφαση στον πατέρα της Ann και τη σχέση μεταξύ τους, παρά στην ίδια την Ann και ας είναι εκείνη η πρωταγωνίστρια.

Ο χαρακτήρας της Ann είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν της Kate Walker των Syberia. Η Ann είναι μία κοπέλα που είναι πολύ μπερδεμένη και το μόνο που την νοιάζει είναι να φύγει από αυτή την αφιλόξενη – όπως την αντιλαμβάνεται – χώρα και να επιστρέψει το συντομότερο δυνατόν στην Ελβετία και τον πολιτισμό. Παρόλα αυτά η Ann είναι τελικά μια έξυπνη και δυνατή κοπέλα με τον δικό της τρόπο.

Είναι αρκετά δύσκολο ακόμα και μετά τον τερματισμό να καταλάβει κανείς τελικά ποιος είναι ο κακός της ιστορίας αφού τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και όλα αλλάζουν ραγδαία. Οι χαρακτήρες που θα συναντήσετε στο Paradise είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέροντες και σε αυτό συμβάλλουν τόσο οι πολύ καλογραμμένοι διάλογοι όσο και το πολύ καλό voice acting. Παρόλα αυτά πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν αναλύεται κανένας χαρακτήρας σε μεγάλο βάθος, όπως είχαμε στα Syberia, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιχνίδι είναι ρηχό.

Το Paradise καταφέρνει να δημιουργήσει συναισθήματα, όπως και όλες οι προηγούμενες δουλειές του Sokal. Άρα σαφώς πετυχαίνει τον κύριο στόχο του δημιουργού του που είναι ακριβώς αυτός. Στο παιχνίδι υπάρχουν όλων των ειδών οι γρίφοι με τους πιο εύκολους να είναι οι γρίφοι σκέψης. Η προαναφερθείσα δυσκολία του Paradise οφείλεται σε δύο σημεία: Το ένα  είναι το πολύ δύσκολο όσο και συχνό pixel hunting. Το άλλο είναι το να εντοπίσετε το σημείο της δράσης. Σε αυτά τα δύο σημεία προστίθενται και οι συχνές και πολύ δύσκολες δαιδαλώδεις περιοχές που υπάρχουν στο παιχνίδι. Άρα πρέπει να προετοιμαστείτε για πολύ τρέξιμο πάνω κάτω.

Οι γρίφοι του παιχνιδιού δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο και έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με τον χειρισμό μηχανημάτων. Βέβαια όλοι ξέρουμε ότι ένα παιχνίδι του Sokal δεν το παίζεις στην πραγματικότητα για τους γρίφους αλλά για όλα τα υπόλοιπα. Πάντως οι γρίφοι του Paradise είναι πολύ λογικοί και μου άφησαν καλύτερη αίσθηση από αυτούς του Secret Files: Tunguska, για παράδειγμα.

Συνολικά η δράση και οι γρίφοι του Paradise θα ικανοποιήσουν τους πιο υπομονετικούς από εσάς. Αν είστε λάτρεις των πιο δύσκολων adventure τότε θα σας αρέσουν. Για αυτούς που θα επιμείνουν μέχρι τον τερματισμό η ανταμοιβή είναι σίγουρη!

Επίλογος

Το Paradise του Benoit Sokal είναι από κάθε άποψη ένα καλλιτεχνικό και όμορφο adventure. Αυτό που το χαλάει είναι ο τεχνικός τομέας αλλά το σενάριο, οι χαρακτήρες, οι διάλογοι, η μουσική, είναι όλα πολύ όμορφα. Προσωπικά, έπαιξα το παιχνίδι με μεγάλο ενθουσιασμό, κυρίως από την δεύτερη περιοχή του και μετά. Οπωσδήποτε είναι ένας τίτλος που μένει στην μνήμη του παίκτη.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι έπαιξα το παιχνίδι στην έκδοση v1.1.3 κατεβάζοντας και χρησιμοποιώντας το προαναφερθέν fix. Το Paradise τρέχει άψογα σε Windows Vista/7/8/10 64-bit. Μια συμβουλή που θα σας έδινα είναι να κάνετε συχνά καινούργια save και όχι να σώζετε πάνω στα προηγούμενα, γιατί υπάρχει το μικρό αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο να πέσετε σε κάποιο bug που διέφυγε της προσοχής της παραγωγού εταιρείας.

Εγώ αναγκάστηκα να φορτώσω ένα προηγούμενο save στον δεύτερο κόσμο του παιχνιδιού αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι επρόκειτο για κάποιο bug. Νομίζω ότι απλά εγώ κάτι δεν έκανα σωστά ή κάπου μπερδεύτηκα. Γενικά έχει γραφεί ότι το παιχνίδι είναι λειτουργικό και σωστό μετά από την εφαρμογή των patches. Όμως δεν συστήνω καθόλου να το παίξετε στην πρωταρχική του έκδοση γιατί σε αυτή την περίπτωση θα ταλαιπωρηθείτε πολύ και αδίκως.

Συστήνω ανεπιφύλακτα το Paradise στους λάτρεις των games του Sokal, αφού νομίζω ότι θα το απολαύσουν όσο κι εγώ. Λόγω ελλιπούς τεχνικού τομέα όμως δεν μπορώ να το συστήσω χωρίς κάποιες επιφυλάξεις σε παίκτες που δεν τους άρεσαν τα παιχνίδια του εν λόγω δημιουργού. Όπως και να ‘χει καλή σας διασκέδαση!

Θετικά

·         Πολύ καλό σενάριο

·         Πολύ καλός ήχος και μουσική

·         Εντυπωσιακά cutscenes

·         Καλά οργανωμένα μενού

·         Αυξημένη αλλά όχι υπερβολική δυσκολία

·         Ενδιαφέροντες χαρακτήρες

Αρνητικά

·         Bug στην λειτουργία του ποντικιού

·         Αλουστράριστα γραφικά

·         Clipping και animation

·         Έλλειψη χάρτη/αργό gameplay

·         Starforce Copy Protection

·         Pixel Hunting

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 8,2/10