Broken Sword: The Sleeping Dragon

Ένα adventure… ιπποτικών διαστάσεων!

Είδος: Adventure [3D]

Πλατφόρμα: PC, Xbox, PlayStation 2
Ανάπτυξη: Revolution Software

Εκδότης: EU THQ, NA The Adventure Company, JP Marvelous Entertainment

Παίκτες: Single Player

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14/11/2003 (Microsoft Windows)

Χώρα Προέλευσης: Ηνωμένο Βασίλειο (Μεγάλη Βρετανία)

Προτεινόμενες Απαιτήσεις: Λ.Σ.: Windows XP/Vista/7/8/10 (για την έκδοση του gog.com)
Επεξεργαστής: Pentium 3 1,2 GHz
Μνήμη RAM: 128 MΒ
Σκληρός δίσκος: 1 GΒ ελεύθερος χώρος
Κάρτα γραφικών: Συμβατή με Direct X 8.1 64MB GeForce2 ή αντίστοιχη
Κάρτα ήχου: Συμβατή με DirectX 8.1 με 5.1 Surround υποστήριξη ήχου (προτείνεται)
DirectX: 9.0c
Πληκτρολόγιο, Ποντίκι, Gamepad (προαιρετικά)
Ηχεία
8X CD-ROM Drive

Εισαγωγή – Σενάριο

Το Broken Sword: The Sleeping Dragon είναι ένα παιχνίδι της πολύ επιτυχημένης και δημοφιλούς σειράς adventure, Broken Sword. Δημιουργήθηκε το 2003 από την Βρετανική Revolution Software που εδράζεται στο York του Ηνωμένου Βασιλείου.

Πρόκειται για μία εταιρεία ειδικευμένη αποκλειστικά στα adventure games. Ιδρύθηκε στις 23 Μαρτίου 1990 από τους Charles Cecil, Tony Warriner, David Sykes και Noirin Carmody. Ο Charles Cecil είναι ο διευθυντής της εταιρείας.

Είναι πολύ σπάνιο αλλά και όμορφο να βλέπει κανείς μία εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών να επιβιώνει για τόσα πολλά χρόνια (26 για την ακρίβεια). Από το 1990 έως και σήμερα. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει το πόσο ικανό είναι το προσωπικό της και ότι τα παιχνίδια της είναι πολύ καλά.

Κάποια από τα παιχνίδια της Revolution Software έχουν βραβευτεί. Όπως το κατά γενική ομολογία εξαιρετικό πρώτο παιχνίδι της σειράς Broken Sword, Broken Sword: The Shadow of the Templars. Το οποίο θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα καλύτερα adventure games που έχουν ποτέ γραφτεί.

Η εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά adventure, Broken Sword μετράει 5 συνολικά τίτλους μέχρι σήμερα. Αν θέλετε να δείτε αναλυτικές πληροφορίες για όλα τα παιχνίδια της Revolution Software και για την ίδια την εταιρεία δείτε εδώ.

Ο τίτλος με τον οποίο θα ασχοληθούμε στην παρούσα αξιολόγηση είναι ο 3^ος της σειράς Broken Sword. Πριν όμως περάσω στην περιγραφή του σεναρίου οφείλω να μιλήσω λίγο για τη σχέση που είχα και έχω με τα παιχνίδια της εν λόγω εταιρείας.

Έχω ασχοληθεί ως τώρα με 5 παιχνίδια της Revolution Software. Αυτά που έχω τερματίσει είναι το 2^ο Broken Sword: The Smoking Mirror και φυσικά το 3^ο Broken Sword: The Sleeping Dragon. Έχω παίξει το Broken Sword: The Shadow of the Templars καθώς και το 1^ο adventure της εταιρείας, Lure of the Temptress του 1992. Ας αναλύσω τη γνώμη μου για αυτά τα παιχνίδια αρχίζοντας από το πιο παλιό ως το πιο καινούργιο.

Το Lure of the Temptress ήταν ένα πολύ ελκυστικό παιχνίδι για την εποχή του με ενδιαφέρουσα υπόθεση και χαρακτήρες. Αλλά υπέφερε από κακό σχεδιασμό των γρίφων και από φοβερούς λαβυρίνθους μέσα στις πίστες. Ποτέ δεν κατάφερα να το τερματίσω.

Για τα σημερινά δεδομένα το παιχνίδι φαίνεται πάρα πολύ παλιό με σχεδόν ανύπαρκτο ήχο και δεν ξέρω πόσοι χρήστες θα άντεχαν τα τόσο παλιά γραφικά, τον ήχο και τον προβληματικό σχεδιασμό του γενικά.

Το 1^ο Broken Sword: The Shadow of the Templars, το έπαιξα στην βελτιωμένη και σύγχρονη Director’s Cut έκδοση αλλά το παράτησα όταν ήμουν ακόμα στην αρχή του. Σε αυτό το παιχνίδι συνάντησα τους δυσκολότερους γρίφους σκέψης που έχω δει ποτέ σε adventure game. Μιλάμε για τραγική δυσκολία και μόνο με walkthrough μπορεί κάποιος να τους παλέψει.

Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με το να βάζουν οι δημιουργοί υπερβολικά δύσκολους γρίφους στα παιχνίδια. Εξαναγκάζοντας έτσι τους περισσότερους παίκτες να καταφεύγουν σε λυσάρια. Το καλύτερο για μένα είναι να υπάρχει ένα μέτρο. Δηλαδή οι γρίφοι να μην είναι ούτε υπερβολικά εύκολοι ούτε υπερβολικά δύσκολοι. Έτσι ώστε να μπορούν με λίγη σκέψη αλλά και λογική να τους λύσουν οι παίκτες με τις δικές τους δυνάμεις χωρίς να ταπεινωθούν ψάχνοντας σαν τρελοί για το walkthrough. Άλλωστε οι περισσότεροι adventurers, όπως κι εγώ, δεν θέλουμε να λοξοκοιτάξουμε σε λυσάρι με το παραμικρό.

Το 2^ο Broken Sword: The Smoking Mirror μου άρεσε αρκετά σαν παιχνίδι και σαν ιστορία αλλά η υλοποίηση και ο σχεδιασμός των γρίφων του ήταν πολύ προβληματικοί τουλάχιστον για μένα. Παρόλα αυτά το τερμάτισα βρίζοντας και κοιτώντας αναγκαστικά walkthrough για τον τελευταίο πολύ κακοσχεδιασμένο γρίφο σκέψης. Παρότι είχα καταλάβει σωστά τη λογική του.

Το 3^ο Broken Sword: The Sleeping Dragon είναι το πρώτο παιχνίδι της Revolution software που μου άρεσε αρκετά και με απορρόφησε όπως θα δούμε παρακάτω. Όπως καταλάβατε από τα παραπάνω δεν υπήρξα ποτέ φανατικός οπαδός της σειράς Broken Sword.

Με το 4^ο Broken Sword: The Angel of Death ασχολήθηκα πολύ λίγο διότι μου έκανε πολύ κακή εντύπωση ο χειρισμός του. Επίσης το βρήκα ως παιχνίδι φοβερά σκοτεινό και ζοφερό και έτσι το έχω παρατήσει μέχρι τώρα. Ίσως το ξαναπιάσω στο μέλλον.

Ας περάσουμε όμως να δούμε το σενάριο του The Sleeping Dragon: Ο Αμερικανός Δικηγόρος George Stobbart πετάει με ένα μικρό ιδιωτικό αεροπλάνο του πολύ συμπαθητικού φίλου του Harry Gilligan προς το Κονγκό για να συναντήσει έναν σημαντικό επιστήμονα που ακούει στο παράξενο όνομα Cholmondely. Ο τελευταίος λέει ότι έχει ανακαλύψει μία μηχανή που μπορεί να παράγει άφθονη ενέργεια (σαν ένας άλλος Νίκολα Τέσλα!)

Εν τω μεταξύ η φιλόδοξη Γαλλίδα δημοσιογράφος Nico Collard ετοιμάζεται να επισκεφθεί το σπίτι ενός πληροφορικάριου και χάκερ, που ακούει στο όνομα Vernor Blier. Ο τελευταίος έχει αποκωδικοποιήσει ένα πανάρχαιο χειρόγραφο που λέγεται Voynich Manuscript, αλλά φοβάται πολύ για τη ζωή του λόγω των φοβερών μυστικών που αποκαλύπτει το χειρόγραφο αυτό.

Παράλληλα με τα παραπάνω ο πλανήτης Γη ταλανίζεται από φοβερές καταστροφές. Πλημμύρες, σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις, τυφώνες κ.ο.κ. Φαίνεται ότι κάτι πολύ κακό συμβαίνει και ο George, η Nico και οι φίλοι τους πρέπει να λύσουν το αίνιγμα.

Το σενάριο του παιχνιδιού, ενώ δεν είναι και πολύ πρωτότυπο και ευφάνταστο έχει δοθεί με τρόπο αριστοτεχνικό σαν πλοκή. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να τονιστεί είναι ότι το παιχνίδι έχει έντονη συναισθηματική φόρτιση από την αρχή μέχρι το τέλος.

Και σύμφωνα με τα λόγια του μεγάλου μαέστρου – δασκάλου των adventure games, Benoit Sokal, «Για να κερδίσεις την πρόκληση της δημιουργίας ενός οποιουδήποτε παιχνιδιού ακόμα και ενός action ή racing game πρέπει να βάλεις μέσα συναισθήματα. Αν το κάνεις αυτό, τότε έχεις αυτόματα κερδίσει την πρόκληση». Επίσης ο μεγάλος δάσκαλος λέει ότι «το συναίσθημα θα πρέπει να συγκεντρώνεται με όσο το δυνατόν πιο ευφυή τρόπο».

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που μου άρεσε αρκετά το The Sleeping Dragon παρά τις όποιες αποτυχίες του όπως θα δούμε παρακάτω. Αξίζει να σημειωθεί ότι το The Sleeping Dragon είναι ένα καθαρά επικό παιχνίδι και όχι λυρικό όπως τα παιχνίδια του Sokal.

Γραφικά – Ήχος

Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πλήρως τρισδιάστατα (3D) και η ανάλυσή τους μπορεί να αλλαχτεί στα options. Σας συστήνω να επιλέξετε την υψηλότερη δυνατή ανάλυση που υποστηρίζει η οθόνη σας για όσο το δυνατόν πιο καθαρή εικόνα των γραφικών. Το The Sleeping Dragon πρέπει να ήταν από τα πρώτα παιχνίδια adventure που έχουν 3Δ γραφικά. Επίσης τα γραφικά είναι προοπτικής 3^ου προσώπου.

Τα 2Δ adventure games είναι τα προτιμητέα των περισσοτέρων κριτικών και τα δικά μου επίσης. Ένα παράδειγμα είναι ότι οι κριτικοί καλοδέχτηκαν το Broken Sword 5: The Serpent’s Curse όταν είδαν ότι είχε επιστρέψει επιτέλους στα 2Δ γραφικά αντί για τα 3Δ των δύο προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς.

Τα γραφικά του The Sleeping Dragon έχουν αρκετές λεπτομέρειες. Μία όμορφη λεπτομέρεια που παρατήρησα είναι ότι όταν κινείται η Nico μέσα στο χώρο κουνιέται το μπούστο της. Και όχι, δεν κάνω σεξιστικό σχόλιο αυτήν την στιγμή!

Άλλη ωραία λεπτομέρεια είναι ότι όταν υπάρχουν αντικείμενα που μπορεί να εξετάσει ο/η πρωταγωνιστής/ρια τότε αυτός/ή θα στρέψει αυτόματα το κεφάλι προς την κατεύθυνση που βρίσκεται το αντικείμενο αν περάσει από κοντά του.

Υπάρχουν πάρα πολλά βίντεο στο παιχνίδι. Κάποια από αυτά είναι υψηλής ποιότητας pre-rendered και κάποια in-game. Το εισαγωγικό βίντεο του παιχνιδιού καθώς και οι πρώτες σκηνές μου άσκησαν μεγάλη έλξη.

Τα pre-rendered βίντεο του The Sleeping Dragon προβάλλονται σε σχεδόν πλήρη οθόνη. Στο κάτω μέρος παρεμβάλλεται μία μικρή μαύρη λωρίδα ειδικά για να μπαίνουν οι υπότιτλοι.

Παρά την παλαιότητα του τίτλου (2003), τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι τόσο καλοσχεδιασμένα που απεικονίζονται καθαρά τα συναισθήματά τους.

Ένα από τα αρκετά προβλήματα του The Sleeping Dragon είναι ότι η κάμερα που ακολουθεί τους πρωταγωνιστές δεν κάνει και την καλύτερη δουλειά αφού δεν ακολουθεί από πίσω τους παίκτες και αλλάζει συνεχώς θέση. Αρκετά ενοχλητικό αυτό. Άλλο πρόβλημα – bug είναι ότι ενώ παίζετε αναβοσβήνει συνεχώς ένα κομμάτι από παράθυρο εφαρμογής των Windows με το «Χ» (κλείσιμο) στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης. Αυτό μπορεί να είναι αρκετά ενοχλητικό αλλά κάποια στιγμή το συνηθίζει κανείς.

Η απεικόνιση της φωτιάς και των εκρήξεων είναι αρκετά καλή ειδικά για ένα τόσο παλιό παιχνίδι. Η απόδοση της βροχής και των καιρικών συνθηκών είναι επίσης πολύ καλή.

Συμπερασματικά, τα γραφικά του The Sleeping Dragon είναι ποιοτικά και όμορφα και στέκονται αξιοπρεπώς ακόμα και σήμερα. Ας δούμε όμως και τον ήχο.

Τη μουσική του τίτλου έχει γράψει ο συνθέτης Ben McCullough και είναι αρκετά καλή. Αν και δεν μου δημιουργήθηκε ποτέ η επιθυμία να την ακούσω χωρίς να παίζω το παιχνίδι παρότι είχα κατεβάσει το πλήρες soundtrack του παιχνιδιού από το YouTube. Παρόλα αυτά συνοδεύει αξιοπρεπώς το παιχνίδι.

Η μουσική μπαίνει κυρίως σε στιγμές όπου υπάρχει κάποια σημαντική εξέλιξη στο παιχνίδι. Η μουσική του κεντρικού μενού μοιάζει περισσότερο με ηχητικό εφέ και είναι τελείως υποτυπώδης.

Η δουλειά που κάνουν οι ηθοποιοί της Αγγλικής έκδοσης του παιχνιδιού είναι άψογη. Επίσης οι πολλοί χαρακτήρες μιλούν όλοι Αγγλικά αλλά αλλάζει η προφορά τους ανάλογα με το ποια είναι η χώρα προέλευσής τους. Π.χ. Τσέχικη ή Γιουγκοσλάβικη προφορά.

Οι διάλογοι είναι πραγματικά πολύ έξυπνοι, με συχνές δόσεις διακριτικού Βρετανικού χιούμορ. Κάτι που ενδέχεται να ενοχλήσει ορισμένους είναι ότι δεν μπορεί ο παίκτης να διακόψει τους διαλόγους με κάποιο πλήκτρο όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε πολλά άλλα adventure.

Τα ηχητικά εφέ ακούγονται πειστικά και πλούσια. Συμπερασματικά, ο ήχος του The Sleeping Dragon είναι πολύ καλός και θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς.

Χειρισμός – Πλοκή – Γρίφοι

Ο χειρισμός του τίτλου είναι αρκετά εύκολος και λειτουργικός αν και λόγω της τρισδιάστατης φύσης του παιχνιδιού είναι κάπως ιδιόρρυθμος. Καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε το manual  του The Sleeping Dragon πριν ξεκινήσετε να παίζετε, το οποίο διατίθεται μαζί με το walkthrough (guide) αν αγοράσετε το παιχνίδι από το gog.com (δείτε εδώ). Αν δεν το πάρετε από το παραπάνω κατάστημα, κάτι το οποίο σας συστήνω λόγω των extras, θα βρείτε το manual εδώ. Επίσης να ξέρετε ότι η έκδοση του gog.com είναι η μοναδική που δουλεύει επίσημα και σε Windows 10.

Ο χειρισμός λοιπόν του παιχνιδιού γίνεται με το πληκτρολόγιο και όχι με το ποντίκι όπως συμβαίνει στα 2Δ adventure games. Επίσης αν θέλετε μπορείτε να παίξετε και με κάποιο παλιού τύπου gamepad όπως αυτό εδώ (δείτε και την αξιολόγηση που έχω κάνει ο ίδιος από κάτω με το όνομα χρήστη «geosouv»).

Τώρα θα ρωτήσετε, γιατί παλιού τύπου χειριστήριο και όχι καινούργιου; Η απάντηση είναι ότι δυστυχώς τα παλιά παιχνίδια όπως το The Sleeping Dragon δεν υποστηρίζουν τις καινούργιου τύπου σκανδάλες που έχουν χειριστήρια όπως το Xbox 360 ή το Xbox One. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν να μην μπορείτε να ρυθμίσετε πλήρως και τα 10 πλήκτρα αν δεν έχετε gamepad χωρίς σκανδάλες.

Όμως είναι θεωρώ και υπερβολικό να αγοράσει κανείς ολόκληρο χειριστήριο για να το χρησιμοποιήσει σε ένα παιχνίδι, ειδικά στην εποχή μας. Άρα αν το παίξετε με το πληκτρολόγιο λογικά δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα. Και νομίζω ότι το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί για το πληκτρολόγιο έτσι κι αλλιώς.

Όταν διακόπτεις το παιχνίδι και βγαίνεις στο κεντρικό μενού σε ρωτάει αν θέλεις να αποθηκεύσεις την πρόοδό σου. Σε περίπτωση που ξεχάσεις να το κάνεις χειροκίνητα.

Το παιχνίδι δεν επιτρέπει να κάνεις load game χωρίς να βγεις πρώτα στο κεντρικό μενού. Αλλά κάτι τέτοιο είναι πολύ λογικό να συμβαίνει δεδομένης της παλαιότητας του τίτλου.

Ο τρόπος που εμφανίζονται τα saves είναι με ένα όνομα της περιοχής μέσα από το παιχνίδι και δίπλα με αριθμούς τις ώρες παιχνιδιού μέχρι το κάθε σωσμένο σημείο. Θα ήταν όμως καλύτερα να υπήρχε και μία μικρή εικόνα ώστε να βλέπεις αμέσως τι θέλεις να φορτώσεις. Όμως το παιχνίδι είναι παλιό και για αυτό ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας…

Ας δούμε λίγο και κάποια σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν το The Sleeping Dragon. Στο παιχνίδι υπάρχουν αρκετές σκηνές stealth ή action, όπως θέλετε πείτε τις. Ε λοιπόν αυτές είναι τελείως αποτυχημένες.

Για παράδειγμα πρέπει να περάσεις από ένα σημείο που το φυλάει κάποιος οπλισμένος φρουρός χωρίς να σε δει και περπατώντας στις μύτες των ποδιών. Περιττό να σας πω ότι για να περάσω ένα τέτοιο τρομερά δύσκολο σημείο πρέπει να προσπάθησα πάνω από 25 φορές! Επιεικώς απαράδεκτο. Επίσης, όταν βρίσκεται σε εξέλιξη μία τέτοια stealth sequence δεν σε αφήνει να σώσεις. Μιλάμε για πραγματικό εφιάλτη δηλαδή. Είναι αληθινό θαύμα το ότι κατάφερα κάποια στιγμή και πέρασα το συγκεκριμένο πανδύσκολο σημείο βρίζοντας τρομερά βέβαια…

Γενικά θεωρώ ότι οι σκηνές δράσης και stealth δεν συνάδουν με το ύφος των adventure games και όπου έχουν εφαρμοστεί μυρίζουν αποτυχία. Ως εκ τούτου προτιμώ χίλιες φορές ένα adventure 2D χωρίς τέτοια άγχη και αστοχίες. Προφανώς και κάτι ξέρει η Γερμανική εταιρεία Animation Arts (βλ. σειρές Secret Files και Lost Horizon) που βγάζει μόνο δισδιάστατα adventures.

Η πλοκή του The Sleeping Dragon εξελίσσεται ραγδαία και με πολύ γρήγορο ρυθμό. Το σενάριο είναι απρόβλεπτο και κρατάει τον παίκτη σε συνεχή αγωνία.

Κάτι που λάτρεψα στο παιχνίδι είναι το παρεΐστικο κλίμα που επικρατεί. Αντί να υπάρχει δηλαδή ένας πρωταγωνιστής που λύνει όλο το παιχνίδι μόνος του, όπως στα περισσότερα adventure games, εδώ έχουμε μία ολόκληρη ομάδα που προσπαθεί να σώσει τον κόσμο. Και που ο καθένας έχει τη δική του συμβολή και τη δική του βοήθεια να προσφέρει.

Επίσης από κάποιο σημείο του παιχνιδιού και μετά θα παίζετε ελέγχοντας και λύνοντας γρίφους με τον George και την Nico μαζί! Αυτό είναι κάτι που σπανίζει στα adventure games. Υπάρχουν πολλοί γρίφοι που απαιτούν συνεργασία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Έτσι, δεν θα αισθανθείτε ποτέ μόνος. Σκεφτείτε την απόλυτη μοναξιά των παιχνιδιών της σειράς Myst. Καμία σχέση με αυτά τα παιχνίδια το The Sleeping Dragon.

Ένα αρνητικό του τίτλου είναι ότι δεν υπάρχει μενού προβολής των πολλών και όμορφων pre-rendered βίντεο. Αυτή είναι μία σημαντική παράλειψη από πλευράς δημιουργών.

Μου πήρε γύρω στις 12 ώρες για να τελειώσω το παιχνίδι και η διάρκειά του ήταν πολύ χορταστική για τα δεδομένα των adventure games. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι το παιχνίδι είναι αρκετά βίαιο. Πράγματι υπήρξαν σκληρές σκηνές που με ενόχλησαν, μιας και είμαι συνηθισμένος σε πιο μαλακά παιχνίδια, όπως αυτά του μεγάλου Benoit Sokal.

Βέβαια αυτές οι σκηνές είναι δοσμένες με πιο καλλιτεχνικό και όχι ωμό τρόπο αλλά δεν παύουν να είναι βαριές. Το παιχνίδι είναι φανερά επηρεασμένο από την Ευρωπαϊκή μεσαιωνική ιστορία όσο και από την Βρετανική ιστορία και μυθολογία – παράδοση.

Η έκδοση που πουλάει το gog.com είναι πλήρως μεταγλωττισμένη (φωνές και κείμενα) στις εξής γλώσσες: Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Γαλλικά. Οπότε αν το αγοράσετε από εκεί το εγκαθιστάτε σε όποια γλώσσα σας βολεύει καλύτερα.

Οι γρίφοι του The Sleeping Dragon σίγουρα δεν είναι το δυνατό του σημείο. Οι περισσότεροι από αυτούς λύνονται με την κοινή λογική αλλά ορισμένοι είναι κάπως κακοσχεδιασμένοι. Υπάρχουν πάρα πολλοί γρίφοι μετακίνησης κιβωτίων αυξανόμενης δυσκολίας οι οποίοι ενδέχεται να κουράσουν κάποιος παίκτες λόγω του ότι είναι πάρα πολλοί. Εγώ πάντως τους βρήκα αρκετά διασκεδαστικούς.

Γενικά θεωρώ ότι οι γρίφοι ήταν πάντα το αδύνατο σημείο των παιχνιδιών της παραγωγού εταιρείας Revolution Software. Τουλάχιστον οι γρίφοι του The Sleeping Dragon δεν είναι υπερβολικά δύσκολοι. Κάτι είναι κι αυτό.

Πολλές φορές την λύση σε έναν γρίφο θα δώσει μια προσεκτική ματιά (πλήκτρο με το μάτι) πάνω στα διάφορα αντικείμενα. Οπότε μην ξεχνάτε να εξετάζετε τα διάφορα πράγματα και με το μάτι. Είναι βασικό αυτό.

Θυμηθείτε όταν φτάσετε στον γρίφο με τα μπουκάλια κρασιού να συμβουλευτείτε το σημειωματάριο που πάντα κουβαλάει μαζί του ο George. Το τελευταίο θα σας δώσει αμέσως τη λύση αφού ο γρίφος αυτός είναι αρκετά εύκολος.

Οι γρίφοι που λύνονται με τον συνδυασμό των δυνάμεων του George και της Nico μαζί είναι πολύ πρωτότυποι και ριζοσπαστικοί. Είναι εξαιρετική η ιδέα να περπατάνε δίπλα – δίπλα οι δύο πρωταγωνιστές και να λύνουν τις σπαζοκεφαλιές παρέα και σαν ζευγάρι. Γενικά, και όπως προανέφερα, είναι ένα πολύ παρεΐστικο και ομαδικό παιχνίδι το The Sleeping Dragon και αυτό είναι υπέροχο αλλά και σπάνιο.

Ο George είναι εναντίον της χρήσης όπλων (οπλοχρησία) παρότι είναι Αμερικανός. Προτιμάει να χρησιμοποιεί το μυαλό του και ενίοτε τα μπράτσα του για να προχωρήσει.

Παρότι το The Sleeping Dragon είναι κατά βάση ένα δραματικό και επικό παιχνίδι, αυτό διανθίζεται συχνά πυκνά από δόσεις διακριτικού Βρετανικού χιούμορ.

Επίλογος

Το Broken Sword: The Sleeping Dragon είναι ένα αρκετά καλοφτιαγμένο παιχνίδι με ενδιαφέρουσα ιστορία, αριστοτεχνική πλοκή, έξυπνους διαλόγους, καλά γραφικά και πολύ καλό ήχο. Αυτό που το χαλάει είναι οι action/stealth σκηνές και επίσης οι γρίφοι του, που δεν είναι και ότι το καλύτερο.

Όταν πρωτοτερμάτισα το παιχνίδι ήμουν αρκετά ενθουσιασμένος με αυτό και με είχε εντυπωσιάσει. Όσο όμως περνούσε ο καιρός η αίγλη του όλο και ξεθώριαζε.

Το ζήτημα όμως είναι ότι τα πραγματικά παιχνίδια – διαμάντια δεν χάνουν ποτέ την αίγλη τους όσα χρόνια και αν περάσουν. Συνεπώς το The Sleeping Dragon είναι ένα ευχάριστο, αρκετά καλοφτιαγμένο και διασκεδαστικό παιχνίδι. Αλλά όχι και κάτι το φοβερό.

Αν είστε οπαδός της σειράς Broken Sword παίξτε το οπωσδήποτε. Θα σας συναρπάσει. Αν πάλι δεν είστε αξίζει να το πάρετε αν είναι σε προσφορά από το gog.com (δείτε εδώ). Αυτή τη στιγμή (6 Δεκεμβρίου 2016) τυχαίνει να είναι σε προσφορά στα 1,89 € και πραγματικά για τόσο χαμηλή τιμή αξίζει να το πάρετε και να ασχοληθείτε. Η απόφαση δική σας.

Θετικά

·         Αριστοτεχνική πλοκή

·         Έξυπνοι διάλογοι με συχνές δόσεις Βρετανικού χιούμορ

·         Εξαιρετικό voice acting

·         Πολύ παρεΐστικο και όχι μοναχικό κλίμα

·         Συναισθηματική φόρτιση

·         Συνεχής αγωνία

·         Γρίφοι που λύνονται με την συνεργασία της Nico και του George

Αρνητικά

·         Άκρως προβληματικές οι action/stealth σκηνές

·         Προβληματική κάμερα

·         Δεν υπάρχει μενού προβολής των βίντεο

·         Ενοχλητικό glitch στα γραφικά

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 3,5/5