Call of Duty

Η πιο ολοκληρωμένη πολεμική εμπειρία





Είδος: First Person Shooter
Πλατφόρμα: PC, Mac OS X, N-Gage, Xbox Live Arcade, PlayStation Network
Ανάπτυξη: Infinity Ward
Εκδότης: Activision
Παίκτες: Single Player, Multiplayer
Έτος κυκλοφορίας: 2003
Ελάχιστες Απαιτήσεις: Λ.Σ.: Windows 98/ME/2000/XP/Vista/7
Επεξεργαστής: Pentium 3 @ 700 MHz
Μνήμη: 128 Mb
Σκληρός δίσκος: 1.4 Gb ελεύθερος χώρος
Μνήμη κάρτας γραφικών: 32 Mb
Κάρτα ήχου: Συμβατή με DirectX
DirectX: 9.0b
Πληκτρολόγιο
Ποντίκι
CD-ROM Drive


Εισαγωγή – Σενάριο


Το Call of Duty είναι η πρώτη δουλειά της παραγωγού εταιρείας Infinity Ward. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2002 και εδράζεται στο Encino της California. Η εταιρεία αποτελεί από τον Οκτώβριο του 2003 θυγατρική της Activision, η οποία είναι και η εκδότρια εταιρεία του Call of Duty. Η Infinity Ward αποτελείται από 65 υπαλλήλους. Πολλά από τα άτομα που δούλεψαν για το πολύ γνωστό και επιτυχημένο παιχνίδι Medal of Honor Allied Assault, εργάστηκαν και για τη δημιουργία του Call of Duty.

Σενάριο για αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχει στην ουσία αφού ο τρόπος προσέγγισής του είναι με τη μορφή αποστολών. Η κάθε αποστολή θα σας παρουσιάζεται συνήθως με κείμενο και σπανιότερα με ομιλία ή με προβολή διαφανειών και ταυτόχρονης ομιλίας. Οι αποστολές έχουν γραμμική σειρά και δεν μπορείτε να επιλέξετε την εκάστοτε αποστολή που θα παίξετε. Το παιχνίδι ξεκινάει με ένα training.


Γραφικά


Τα γραφικά του τίτλου είναι σίγουρα πολύ καλά χωρίς όμως να ενθουσιάζουν. Καταρχάς, τα γραφικά είναι προοπτικής πρώτου προσώπου όπως μας έχουν συνηθίσει τα περισσότερα FPS. Η οθόνη δράσης είναι πλήρης.

Αυτά που θα βλέπετε μόνιμα στο κάτω μέρος της οθόνης είναι ένας πάρα πολύ βολικός χάρτης της αποστολής με σημαδεμένο ως αστέρι μέσα σε κύκλο το επόμενο objective, μία μπάρα υγείας (αντί για κάποιον αριθμό) και βέβαια ο αριθμός των πυρομαχικών μέσα στο γεμιστήρα και δίπλα ο συνολικός αριθμός των πυρομαχικών. Επίσης στο αριστερό άκρο της οθόνης δίπλα από το χάρτη θα βλέπετε την στάση του σώματός σας. Δηλαδή, όρθιος, καθιστός ή πεσμένος στο χώμα (πρηνής).

Το αρχικό βίντεο είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό και αρχίζει με κάποιες εικόνες, αλλά συνεχίζει με βίντεο από το παιχνίδι. Τα γραφικά του είναι in-game καθώς και όλων των άλλων λιγοστών βίντεο που θα παρακολουθήσετε.  Στο παιχνίδι κυριαρχούν οι εξωτερικοί χώροι και ο σχεδιασμός των τοπίων, είναι εξαιρετικός. Ειδικά στις αποστολές σε χιόνι ή σε γέφυρες θα εντυπωσιαστείτε από την καθαρότητα των γραφικών.

Γενικά ο σχεδιασμός των περιβαλλόντων χώρων είναι πολύ καλός. Σπάνια θα εντοπίσετε τετραγωνισμένα αντικείμενα στους περιβάλλοντες χώρους και το anti-aliasing είναι εξαιρετικό. Όταν θα δέχεστε πυρά θα εμφανίζεται μία ένδειξη στην οθόνη που θα σας δείχνει την κατεύθυνση από την οποία έρχονται τα πυρά όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε παιχνίδια μετά το πρώτο Half-Life.

Η απεικόνιση του αίματος και των τραυμάτων είναι παντελώς απούσα από το παιχνίδι. Προσωπικά δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί παράληψη της ομάδας δημιουργίας αφού μπορεί να ήθελαν το παιχνίδι να απευθύνεται και σε εφήβους εκτός από το ενήλικο κοινό. Αυτό πάντως αποτελεί και μία ευχάριστη αλλαγή σε σχέση με τα πολύ βίαια FPS που βλέπουμε τελευταία.

Όλα είναι δουλεμένα στη λεπτομέρεια, όπως για παράδειγμα ότι οι άδειοι κάλυκες των όπλων μένουν στο έδαφος για αρκετή ώρα μετά την απόρριψή τους. Το πόσο καλά είναι σχεδιασμένοι είναι εκπληκτικό. Κυκλικοί και τετράγωνοι εκεί που πρέπει και το σωστό μέγεθος ανάλογα με το όπλο. Οι εσωτερικοί χώροι είναι διακοσμημένοι με αρκετά αντικείμενα αν και οι εσωτερικοί χώροι του Hidden & Dangerous 2 ήταν πολύ πιο πλούσια διακοσμημένοι.

Ο σχεδιασμός των αντικειμένων των εσωτερικών χώρων είναι πολύ λεπτομερής αν και τα αντικείμενα φαίνονται κάπως χοντροκομμένα ακόμα και σε υψηλές αναλύσεις οθόνης. Τα αντικείμενα αυτά θα είναι συνήθως ντουλάπες, ασύρματοι, ακουστικά, ραδιόφωνα και ενίοτε έγγραφα. Γενικά όλα τα αντικείμενα στο παιχνίδι φαίνονται μεγάλα και κάπως χοντροκομμένα από τα όπλα μέχρι τα μοντέλα των στρατιωτών αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό.

Πάντως αν μη τι άλλο τα μοντέλα των στρατιωτών είναι εξαιρετικά, στρογγυλεμένα όπως πρέπει με πολλές λεπτομέρειες. Μία πολύ ωραία λεπτομέρεια είναι τα μάτια και γενικά τα πρόσωπα των συμπολεμιστών σας. Κάθε συμπολεμιστής έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά προσώπου και ειδικά τα μάτια και η μύτη φαίνονται σαν αληθινά. Τα μάτια ανοιγοκλείνουν κανονικά όπως θα περίμενε κανείς άλλωστε από μία τόσο υψηλής ποιότητας παραγωγή παιχνιδιού.

Ας πάμε τώρα να δούμε λίγο τα μοντέλα των όπλων. Τα μοντέλα των όπλων είναι τα πιο καθαρά, ρεαλιστικά και καλοσχεδιασμένα που έχω δει σε παιχνίδια που κυκλοφόρησαν αυτή τη χρονιά. Πραγματικά δεν υπάρχει ίχνος προχειρότητας ή μη καθαρότητας της απεικόνισης των μοντέλων. Ειδικά τα σκοπευτικά των όπλων που για πρώτη φορά σε παιχνίδι θα έχετε την ευκαιρία να τα χρησιμοποιήσετε (μαζί με το Hidden & Dangerous 2 βέβαια) με εντυπωσίασαν πάρα πολύ.

Ο χρωματισμός των όπλων αλλάζει ανάλογα με το πώς πέφτει το φως επάνω τους και αυτή είναι ακόμα μια εξαιρετική λεπτομέρεια που οι πιο παρατηρητικοί από εσάς θα προσέξουν. Βέβαια αυτή η λεπτομέρεια υπήρχε και σε πολύ παλιά παιχνίδια όπως τα Carnivores, αλλά και πάλι είναι άξια αναφοράς.

Κάπου εδώ δικαίως θα αναρωτηθείτε: Είναι πράγματι τόσο τέλεια τα γραφικά του τίτλου; Δεν υπήρχε ούτε μία αρνητική λεπτομέρεια; Η απάντηση είναι πως όχι, δεν είναι και τόσο τέλεια. Υπήρξαν αρκετές αρνητικές λεπτομέρειες που με ενόχλησαν. Η πρώτη και πιο ενοχλητική και αυτή που βγάζει μάτι είναι το animation των στρατιωτών.

Παρατηρήστε για παράδειγμα την πτώση ενός εχθρικού στρατιώτη από ένα μπαλκόνι αφού τον σκοτώσετε. Ή παρατηρήστε το πώς πέφτουν νεκροί οι στρατιώτες στο έδαφος αφού έχουν δεχθεί τα πυρά σας. Πραγματικά το animation είναι πολύ κακό και φαίνεται σαν να πέφτουν τα καρέ ανά δευτερόλεπτο δραματικά. Η κίνηση λοιπόν φαίνεται διακεκομμένη σε αυτές τις περιπτώσεις και πραγματικά ενοχλεί αφού δείχνει μια κάποια προχειρότητα.

Μια ακόμα ενοχλητική λεπτομέρεια είναι ότι αν πυροβολήσετε κάποιο αντικείμενο εσωτερικού χώρου δεν θα καταστραφεί, ούτε καν θα εμφανίσει σημάδι από τις σφαίρες σας. Απλά θα φανεί ότι οι σφαίρες εξοστρακίζονται. Αυτό πραγματικά δείχνει προχειρότητα. Κατά τα άλλα αν πυροβολήσετε κάποιον τοίχο ή ξύλινο αντικείμενο για παράδειγμα θα δείτε το σημάδι της σφαίρας.

Αυτό όμως δεν θα διαφέρει ανάλογα με το διαμέτρημα (μέγεθος της σφαίρας) όπως έχουμε δει σε παλιότερα παιχνίδια όπως το Max Payne. Και πάλι εδώ βλέπουμε κάποια προχειρότητα αρκετά έντονη, αφού ήταν κάτι που εμένα προσωπικά με ενόχλησε. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι τα σημάδια από τις σφαίρες δεν μένουν παρά για 30 δευτερόλεπτα στους τοίχους και τις ξύλινες επιφάνειες, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια όπως το Max Payne για παράδειγμα.
Επίσης στο παιχνίδι δεν υπάρχουν καιρικές συνθήκες όπως βροχή, χιόνι κ.λπ. Δηλαδή σε αποστολές σε χιόνι όπου θα περίμενε κανείς να πέφτουν νιφάδες, όπως άλλωστε έχουμε δει και στην παλιά σειρά παιχνιδιών Carnivores, δεν θα δείτε χιόνι ή βροχή. Βέβαια για να πούμε την αλήθεια αυτό μπορεί να έγινε και εσκεμμένα για να φαίνονται πιο καθαρά τα πεδία των μαχών, όμως που είναι πολύ απίθανο.

Ένα ακόμα αρνητικό στοιχείο που δείχνει έντονη προχειρότητα είναι ότι ο ουρανός, που συνήθως θα είναι συννεφιασμένος δεν είναι ζωντανός. Αυτό σημαίνει ότι τα σύννεφα δεν κουνιούνται με τον αέρα όπως έχουμε δει σε πολύ παλιότερα του COD παιχνίδια (βλ. Unreal και Carnivores). Έτσι, ο ουρανός φαίνεται πολύ στατικός και ψεύτικος σε σύγκριση με τους απίθανους ολοζώντανους ουρανούς του εκπληκτικού Unreal.

Εδώ σημειώνω ότι στο Unreal είχα πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να θαυμάζει για ώρα τον ουρανό με τους πλανήτες και τα εκπληκτικά κινούμενα σύννεφα. Το Unreal ήταν παιχνίδι του 1998 πρέπει να σημειώσω. Πραγματικά ο στατικός και αντιρρεαλιστικός ουρανός του COD ενοχλεί και μάλιστα έντονα. Δεν είναι δυνατόν ενώ έφτιαχναν από το 1998 απίστευτα ζωντανούς ουρανούς να μιλάμε εν έτη 2003 για στατικούς ουρανούς. Για μένα αυτό είναι απαράδεκτο και αφαιρεί πολύ από το ρεαλισμό του παιχνιδιού.

Έχοντας πει όλα αυτά είναι φανερό ότι τα γραφικά του παιχνιδιού σίγουρα δεν είναι ο πιο ισχυρός τομέας του και θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα και πιο προσεγμένα. Αυτά για τα γραφικά. Ελπίζω να έδωσα μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι θα δείτε. Ας περάσουμε όμως στον ήχο.


Ήχος

Ο ήχος του παιχνιδιού είναι σίγουρα εντυπωσιακός. Ας ξεκινήσουμε από τη μουσική. Το μουσικό χαλί του κεντρικού μενού, κρίνεται μάλλον μέτριο ή και αδιάφορο αν το συγκρίνουμε με αυτό του Hidden & Dangerous 2 ή αυτό της σειράς Commandos ή αυτό του Medal of Honor  ή τέλος αυτό του Battlefield 1942 που ήταν πολύ ενδιαφέρον.

Παρόλα αυτά υπάρχουν και πολλά καλά μουσικά χαλιά που ακούγονται στις διάφορες πίστες, όπως για παράδειγμα αυτό της ανακατάληψης της κόκκινης πλατείας στις Σοβιετικές αποστολές που πραγματικά ήταν πολύ ατμοσφαιρικό και ταιριαστό με την ηρωική αυτή στιγμή της ιστορίας του Ρωσικού λαού. Πάντως γενικά η μουσική δεν θα σας τραβήξει έντονα την προσοχή και αυτό είναι σίγουρα ένα αρνητικό στοιχείο του παιχνιδιού.

Στο άλλο άκρο βρίσκονται τα ηχητικά εφέ που είναι πραγματικά εξαιρετικά. Οι ήχοι των όπλων είναι άκρως ρεαλιστικοί και τα όπλα ακούγονται ισχυρά και θορυβώδη αν και προσωπικά βρήκα καλύτερους τους ήχους των όπλων του Soldier of Fortune 2.  Μια ωραία λεπτομέρεια είναι ο ήχος από τα ραδιόφωνα που βρίσκονται στους εσωτερικούς χώρους και θα τον ακούτε όταν περνάτε από δίπλα τους.

Οι διάλογοι είναι πολύ καθαροί και ακούγονται πολύ ρεαλιστικοί και είναι ταιριαστοί σε στρατιώτες της εποχής. Οι φωνές των στρατιωτών χρωματίζουν ωραία το παιχνίδι και θα σας εντυπωσιάσουν ιδιαίτερα αυτά που λέγονται μέσα στον πανικό της μάχης. Οι αντίπαλοι στρατιώτες μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή τα Γερμανικά και επίσης ακούγονται πολύ πειστικοί.

Μια λεπτομέρεια που μπορεί πιθανόν να ενοχλήσει κάποιους είναι ότι οι Σοβιετικοί στρατιώτες δεν μιλούν Ρωσικά αλλά Αγγλικά με την χαρακτηριστική βαριά Ρωσική προφορά. Εμένα πάντως δεν με ενόχλησε αυτό και πολύ και μου άρεσε που η προφορά των συμπολεμιστών σας αλλάζει ανάλογα με την καταγωγή τους. Για παράδειγμα προσέξτε τη διαφορά στην προφορά μεταξύ των Αμερικανών και Βρετανών συμπολεμιστών σας.

Οι διάλογοι των συμμάχων πιθανότατα έχουν γίνει από επαγγελματίες ηθοποιούς γιατί ακούγονται πολύ ζωντανοί. Κάποιες φορές ειδικά στις δύο αποστολές μέσα σε τανκ, ο ήχος του κανονιού που βάλλει ακούγεται κάπως υποτονικός αλλά αυτό είναι και το μόνο εφέ που βρήκα προβληματικό.

Το παιχνίδι υποστηρίζει δύο τεχνολογίες ήχου. Την προεπιλεγμένη 2D, και την EAX της Creative. Εδώ εντοπίζεται και το δεύτερο αρνητικό στοιχείο του ήχου, αφού μπορεί η Creative να έχει το μεγάλο μερίδιο της αγοράς στις κάρτες ήχου αλλά θα ήταν πολύ καλό αν υποστηρίζονταν και άλλες τεχνολογίες ήχου από άλλες μάρκες.
Πάντως ο ήχος ακούγεται λίγο πιο καλός αν έχετε κάρτα ήχου της Creative. Αν έχετε κάρτα ήχου άλλης μάρκας ή χρησιμοποιείτε το σύστημα ήχου της μητρικής πλακέτας θα βρείτε ότι η ποιότητα του ήχου δεν πέφτει και πολύ (μάλλον ελάχιστα πέφτει) σε σχέση με αυτήν του EAX της Creative.

Ο ήχος λοιπόν σίγουρα κινείται σε ανώτερα επίπεδα από αυτά των γραφικών αλλά και πάλι αυτό που κλέβει την παράσταση και αποτελεί το μεγάλο ατού του παιχνιδιού είναι το gameplay.


Gameplay – Χειρισμός

Φτάσαμε λοιπόν στην ουσία του παιχνιδιού COD. Και αυτή δεν είναι άλλη από τον χειρισμό και το gameplay. Ας δούμε πρώτα τον χειρισμό. Ο χειρισμός του COD είναι υποδειγματικός για ένα FPS. Σε τι διαφέρει λοιπόν και τι τον κάνει τόσο άριστο; Καταρχάς ξεχάστε τα δέκα πλήκτρα του πληκτρολογίου με τους αριθμούς από το 1 έως το 0. Στο COD χάριν απλοποίησης του χειρισμού τα πλήκτρα που θα χρησιμοποιείτε θα είναι μόνο τα πρώτα τέσσερα (1-4).

Στο πρώτο πλήκτρο σε μία συνηθισμένη αποστολή θα βρίσκετε τα τουφέκια ή τα τουφέκια με διόπτρα, στο δεύτερο πλήκτρο θα βρίσκετε τα πολυβόλα, στο τρίτο πλήκτρο θα βρίσκετε τα πιστόλια και στο τέταρτο πλήκτρο θα βρίσκετε πάντα τις χειροβομβίδες είτε αυτές είναι οι συμμαχικές είτε τις έχετε κλέψει από τον εχθρό.

Μιλώντας για διόπτρες και εδώ το παιχνίδι μας διευκολύνει πάρα πολύ αφού δεν υπάρχει λειτουργία zoom σε καμία διόπτρα και το zoom που γίνεται είναι αυτόματο. Αυτό είναι και βολικό και ρεαλιστικό ταυτόχρονα αφού, χωρίς να ξέρω βέβαια, δεν νομίζω ότι υπήρχαν στην εποχή του παιχνιδιού διόπτρες με ρυθμιζόμενο zoom. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι το ίδιο σύστημα με τις διόπτρες χρησιμοποιείται και στο Hidden & Dangerous 2 που είναι επίσης παιχνίδι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο τρόπος χρήσης των χειροβομβίδων είναι ο εξής: Σε κάποιες αποστολές θα ξεκινάτε το παιχνίδι έχοντας στην κατοχή σας έναν περιορισμένο αριθμό συμμαχικών χειροβομβίδων (συνήθως οχτώ με δέκα). Αν αυτές οι χειροβομβίδες τελειώσουν, τότε αν έχετε πάρει εχθρικές στην πορεία το παιχνίδι αυτόματα θα σας δώσει όσες εχθρικές έχετε πάρει για να τις χρησιμοποιήσετε. Εάν δεν έχετε πάρει εχθρικές (τις οποίες συνήθως θα βρίσκετε σε άφθονες ποσότητες) τότε δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τέταρτο πλήκτρο. Απλό και πολύ καλό, δεν νομίζετε;

Ας πούμε στο Soldier of Fortune 2, οι χειροβομβίδες είναι στο πλήκτρο 8 και αν έχετε δύο ή περισσότερους τύπους από αυτές θα πρέπει μέσα στον πανικό της μάχης να επιλέξετε την πιο «κατάλληλη». Καθόλου βολικό, έτσι δεν είναι; Αυτό το λέω ως παράδειγμα για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης με άλλα παιχνίδια της ίδιας κατηγορίας.

Από εκεί και πέρα υπάρχει πλήκτρο που ρυθμίζει τον τύπο βολής στα αυτόματα όπλα όπως το MP44 assault rifle ή το Σοβιετικό υποπολυβόλο PPSh. Αυτό το πλήκτρο είναι γνωστό στα Αγγλικά ως selector switch (διακόπτης επιλογής) και αυτό που κάνει είναι να ρυθμίζει τη βολή από αυτόματη σε ημιαυτόματη. Είναι πολύ ρεαλιστικό ότι υπάρχει τέτοια επιλογή στα όπλα του παιχνιδιού.

 Θα βρείτε αυτή την επιλογή πολύ χρήσιμη ειδικά όταν θα σας τελειώνουν οι σφαίρες ή όταν θα θέλετε να έχετε περισσότερη ακρίβεια με τα πολυβόλα. Γενικά το παιχνίδι θα σας προμηθεύει με αρκετές σφαίρες οπότε δεν πρέπει να ανησυχείτε αν τις χαλάτε γρήγορα. Αν όμως οι προεπιλεγμένες σφαίρες σας τελειώσουν ή κάποιο από τα προεπιλεγμένα όπλα της αποστολής αδειάσει μπορείτε ανά πάσα στιγμή να αντικαταστήσετε το όπλο αυτό με ένα εχθρικό με το πάτημα ενός κουμπιού και αφού είστε ακριβώς από πάνω του και το αντικρίζετε.

Εδώ πρέπει να αναφέρουμε το πραγματικά εξαιρετικό σύστημα των save. Καταρχάς υπάρχουν τα αυτόματα save και τα αυτόματα ονόματα που τους δίνει το παιχνίδι όπως για παράδειγμα Red Square 1,2 κ.ο.κ. Μετά υπάρχει το quicksave, που θα σας φανεί πολύ χρήσιμο. Τέλος υπάρχει το κλασικό save, το οποίο σας επιτρέπει να δώσετε ότι ονομασία θέλετε σε κάθε save.

Αλλά τα καλά δεν σταματούν εκεί. Σε κάθε save υπάρχει δίπλα του ένα screenshot (στιγμιότυπο) που αναφέρει την πίστα, τον χρόνο που έχετε παίξει σε αυτήν την πίστα, το επίπεδο δυσκολίας καθώς και την υγεία του στρατιώτη σας. Αυτά στην δεξιά πλευρά της οθόνης. Στην αριστερή θα βλέπετε το όνομα του save, την ημερομηνία (παρμένη από το ρολόι του υπολογιστή σας) και την ώρα. Υπάρχει δηλαδή πλήρης οργάνωση!
Μόλις τρέξετε το training θα έρθετε αντιμέτωποι με μία πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τα κουμπιά που αναφέρονται στο training δεν είναι τα προεπιλεγμένα (default), αλλά όποια έχετε ρυθμίσει μόνοι σας. Πόσα παιχνίδια έχετε παίξει όπου δεν θυμόσασταν τι κουμπιά είχατε ρυθμίσει και τρέχατε στα options να τα βρείτε; Επιτέλους βρέθηκε και μια εταιρεία που πρόσεξε αυτή την μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια.

Μιλώντας όμως για options πρέπει να αναφέρουμε ότι θα τα βρείτε μπαστούνια προσπαθώντας να ρυθμίσετε ορισμένα πλήκτρα. Αυτό συμβαίνει διότι έχουν βάλει δύο διαφορετικά πλήκτρα που αναφέρονται στην ίδια ενέργεια: τα toggle και μη toggle.

Για να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω ας πούμε πως θέλετε να αλλάξετε στάση σώματος του στρατιώτη σας. Εκεί ακριβώς θα μπερδευτείτε πολύ αφού μπορείτε να ρυθμίστε το toggle stance up και τα stand/Jump καθώς και Jump και stance up. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκοπό έχουν όλα αυτά τα κουμπιά και γιατί έκαναν το χειρισμό τόσο δύσκολο, αφού ένα απλό κουμπί toggle stand/jump αρκούσε.

Συμβουλή μου λοιπόν για να μην ταλαιπωρηθείτε είναι να ρυθμίσετε μόνο αυτά τα κουμπιά που γράφουν toggle και τα υπόλοιπα να τα αφήσετε unbound (χωρίς ρύθμιση). Δηλαδή όπου υπάρχει κουμπί που να περιγράφει το ίδιο πράγμα που γράφει το κουμπί toggle ρυθμίστε το αντίστοιχο toggle κουμπί και θα είστε έτοιμος/η.

Στα θετικά του χειρισμού συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι το reload των όπλων γίνεται σχετικά γρήγορα σε αντίθεση με αυτό του Hidden & Dangerous 2 για παράδειγμα. Αυτό βοηθάει στην δράση του παιχνιδιού καθώς την καθιστά ιδιαίτερα γρήγορη. Το τι στάση σώματος θα έχετε, παίζει ρόλο στη σκόπευση. Αν είστε καθιστός ή πρηνής θα έχετε μεγαλύτερη ακρίβεια στη βολή και επίσης θα είστε δυσκολότερος στόχος για τους αντιπάλους. Αυτό θα το μάθετε στο training.

Στο παιχνίδι υπάρχει μεγάλη ποικιλία όπλων και οχημάτων όπως Τζιπάκια στρατιωτικά και τανκ. Αυτό βοηθάει πολύ στην ποικιλία του gameplay καθώς δεν είστε υποχρεωμένοι να πολεμάτε συνεχώς πεζοί. Όσον αφορά στο χειρισμό του τανκ, αυτός σχεδιάστηκε μεν με το στόχο να είναι όσο το δυνατόν απλούστερος και καλώς σχεδιάστηκε με αυτό τον τρόπο αλλά πρακτικά θα μπερδευτείτε αρκετά με το χειρισμό. Δεν είναι καθόλου βολικός.
Το παιχνίδι είναι μέτριας έως αυξημένης δυσκολίας και προτροπή δική μου είναι να το παίξετε στο regular (μεσαίο) επίπεδο δυσκολίας καθώς τα αμέσως επόμενα προτείνονται σε έμπειρους πιστολάδες. Προσωπικά έπαιξα το παιχνίδι στα τρία πρώτα επίπεδα δυσκολίας αρχίζοντας από το μεσαίο, συνεχίζοντας με το δύσκολο και τελειώνοντας με το εύκολο.

Στο δύσκολο παιχνίδι κόλλησα πολύ άσχημα σε ορισμένα σημεία, κυρίως στις Σοβιετικές αποστολές. Μου πήρε κάμποσο χρόνο να ξεκολλήσω από ένα συγκεκριμένο σημείο στις Σοβιετικές αποστολές και χρειάστηκε στρατηγική σκέψη και λογική για να ξεπεράσω το εμπόδιο.

Αν θέλετε το παιχνίδι να διαρκέσει περισσότερο, καθώς δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο ή είστε βετεράνος των FPS, δοκιμάστε πρώτα το δύσκολο (hardened) και κατόπιν το πολύ δύσκολο (veteran). Αν είστε βετεράνος των FPS και έχετε αυτοπεποίθηση δοκιμάστε το veteran από την αρχή. Πάντως το παιχνίδι πραγματικά είναι μέτριο σε μέγεθος αλλά συμπληρώνεται πολύ ωραία από το multiplayer, για το οποίο θα μιλήσουμε στο τέλος του κεφαλαίου.

Επίσης η αλλαγή από το ένα όπλο στο άλλο όταν πατάτε τα πλήκτρα 1-4 γίνεται πολύ γρήγορα σε αντίθεση με παιχνίδια όπως το Soldier of Fortune 2 ή το Hidden & Dangerous 2, όπου ειδικά στο τελευταίο η αλλαγή των όπλων ήταν εκνευριστικά αργή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί δίνει ταχύτητα και ευκολία στο gameplay.

Κάτι άλλο πολύ σημαντικό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ανοίγετε πόρτες σε αυτό το παιχνίδι καθώς όσες πόρτες πρέπει να είναι ανοιχτές θα ανοίγουν αυτόματα από τον υπολογιστή. Πραγματικά για σκεφτείτε πόσα παιχνίδια έχετε παίξει όπου δεν ξέρατε ποια πόρτα να ανοίξετε για να προχωρήσετε; Αυτό είναι πάρα πολύ βολικό και για ακόμα μια φορά κάνει το gameplay γρήγορο και απλό.

Η δράση του παιχνιδιού είναι πραγματικά λυσσαλέα ειδικά στα δύο τελευταία επίπεδα δυσκολίας, αλλά και στο μεσαίο επίπεδο, καθώς ο αριθμός των εχθρικών στρατιωτών σε ορισμένες αποστολές θα είναι δυσβάσταχτος. Που να δείτε και το expansion pack δηλαδή!

Εδώ πρέπει να αναφέρω μία μικρή αλλά ενοχλητική λεπτομέρεια. Στις Σοβιετικές αποστολές, όταν θα επιλέγετε το προεπιλεγμένο πιστόλι, θα βλέπετε ότι είναι το Γερμανικό Luger, αντί για κάποιο Σοβιετικό όπως το TT-33. Αυτό είναι πολύ παράξενο αν και υπάρχει μια δικαιολογία γιατί συμβαίνει. Σύμφωνα με κάποιο ειδικό βιβλίο για τα όπλα της εποχής του παιχνιδιού το Σοβιετικό ΤΤ-33 δεν βρέθηκε παρά στα χέρια λίγων Ρώσων στρατιωτών.

Αυτά τουλάχιστον αναφέρει ο Έλληνας ειδικός στα όπλα, Θεόδωρος Δημόπουλος, γιατί αν κοιτάξουμε στο www.Wikipedia.com θα δούμε πληροφορίες που λένε ότι το ΤΤ-33 πιστόλι χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τα Σοβιετικά στρατεύματα. Τώρα για το ποιος έχει δίκιο εμπιστεύομαι πιο πολύ τον Έλληνα συγγραφέα αφού είναι πολύ πιθανόν να έχει κάνει καλύτερη έρευνα από το Wikipedia.

Πάντως εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι στο expansion pack του COD, United Offensive θα βρείτε το Σοβιετικό ΤΤ-33. Όπως και να έχει δεν μπορεί εύκολα να εξηγηθεί το πώς οι Σοβιετικοί στρατιώτες βρήκαν σε τόση μεγάλη αφθονία τα Γερμανικά Luger. Μήπως έκλεψαν καμιά αποθήκη των Γερμανών;!

Μία ακόμα ενοχλητική λεπτομέρεια είναι ότι όταν έχετε στην κατοχή σας κάποιο όπλο με διόπτρα, ας πούμε το Mosin-Nagant και επιχειρήσετε να πάρετε κάποιο άλλο πεσμένο Mosin-Nagant χωρίς διόπτρα τότε ο υπολογιστής δεν θα σας αφήσει να πάρετε τα πυρομαχικά του πεσμένου όπλου γιατί  ξεχωρίζει αυτά του απλού τουφεκιού από αυτά του τουφεκιού με διόπτρα. Μία απλή απροσεξία εδώ από την ομάδα δημιουργίας που όμως ενοχλεί αρκετά.

Αυτά με το single player του COD. Ας περάσουμε όμως σιγά σιγά και στο multiplayer που έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι ότι εν έτη 2011 δεν θα βρείτε πολλούς servers για όλα τα είδη παιχνιδιού αλλά θα βρείτε αρκετούς για τα κλασικά Deathmatch και Team Deathmatch. Ας εξηγήσουμε τι είναι τα υπόλοιπα game modes.

Τα multiplayer game modes είναι πολλά, έξι για την ακρίβεια και είναι τα εξής: Headquarters, Behind Enemy Lines, Retrieval, Search & Destroy, Deathmatch και Team Deathmatch. Τα δύο τελευταία είναι γνωστά και κατανοητά.

Στο Headquarters θα πρέπει να βρείτε και να πάρετε από τον εχθρό ένα ραδιόφωνο το οποίο θα βρίσκετε σε τυχαία θέση μέσα στην κάθε πίστα. Η κάθε ομάδα που παίρνει στην κατοχή της το ραδιόφωνο κερδίζει 45 πόντους για κάθε 45 δευτερόλεπτα που κρατάει το ραδιόφωνο στην κατοχή της. Αν η άλλη ομάδα καταστρέψει το ραδιόφωνο τότε κερδίζουν αυτοί τους πόντους που είχε μετρήσει το χρονόμετρο για την ομάδα κατοχής. Αν το ραδιόφωνο καταστραφεί ή χαθεί ο έλεγχος, ένα καινούργιο ραδιόφωνο που δεν θα ανήκει σε κανέναν θα εμφανιστεί σε διαφορετική τοποθεσία από την προηγούμενη. Οι παίκτες αρχίζουν να παίζουν κάθε 45 δευτερόλεπτα.

Στο Behind Enemy Lines, μια μικρή ομάδα συμμαχικών στρατιωτών βρίσκεται περικυκλωμένη από υπεράριθμους Γερμανούς στρατιώτες. Οι συμμαχικοί στρατιώτες κερδίζουν πόντους με το να μένουν ζωντανοί και να σκοτώνουν τους αντιπάλους. Ένας Γερμανός παίκτης που σκοτώνει έναν συμμαχικό στρατιώτη επιστρέφει στο παιχνίδι ως συμμαχικός στρατιώτης.

Στο Retrieval μία ομάδα θα πρέπει να βρει και να πάρει υπό την κατοχή της κάποια εχθρικά έγγραφα και να τα επιστρέψει στην ασφαλή ζώνη της που αντιπροσωπεύεται από ένα μπλε κουτάκι στο χάρτη κάτω αριστερά. Η ομάδα που αμύνεται θα πρέπει να αποτρέψει τους εισβολείς για όσο χρόνο έχει θέσει ο server. Η επιτιθέμενη ομάδα κερδίζει πόντους όταν κρατάει τα έγγραφα στην ασφαλή ζώνη για όσο χρόνο μπορεί. Η κάθε ομάδα μπορεί να κερδίσει με το να σκοτώσει όλους τους αντιπάλους παίκτες.

Στο  Search & Destroy η επιτιθέμενη ομάδα κερδίζει πόντους με το να καταστρέφει ορισμένα objectives που είναι σημειωμένα στο χάρτη. Η αμυνόμενη ομάδα κερδίζει πόντους με το να κρατάει ανέπαφα τα objectives της. Κάθε ομάδα μπορεί να κερδίσει με την απλή εξόντωση όλων των αντιπάλων.

Αυτά με τα multiplayer game modes. Ας περάσουμε στην ουσία του multiplayer gameplay, το οποίο εισάγει και αρκετές καινοτομίες. Η μεγαλύτερη καινοτομία του παιχνιδιού, μετά τη δυνατότητα που σας δίνει να βλέπετε τα σκοπευτικά των όπλων, βρίσκεται στο multiplayer και λέγεται Killcam.

Η Killcam είναι μια κάμερα που παρακολουθεί τον αντίπαλό σας τα 10 τελευταία δευτερόλεπτα πριν σας σκοτώσει και τη στιγμή που σας σκοτώνει. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος θα σας σκοτώνει, αμέσως μετά θα βλέπετε το παιχνίδι από την προοπτική αυτού που σας σκότωσε. Αυτή είναι μια πραγματικά εξαιρετική καινοτομία αφού σας δείχνει τον τρόπο παιχνιδιού των αντιπάλων και επίσης μπορείτε να δείτε αν κάνουν ζαβολιές!

Το multiplayer του COD είναι απλά εξαιρετικό και θα σας κρατήσει ίσως και χρόνια απασχολημένους αφού ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν άνθρωποι στο διαδίκτυο που το παίζουν! Η δράση είναι πραγματικά λυσσαλέα και τα game modes πολλά, πρωτότυπα και πλούσια.


Συμπεράσματα


Τι είναι λοιπόν το COD? Το Call of Duty πιθανόν να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το καλύτερο καθαρόαιμο FPS του Β’ Παγκοσμίου πολέμου όλων των εποχών. Μαζί με τη σειρά Medal of Honor βέβαια. Είναι η απόλυτη πολεμική εμπειρία, με ωραία μηνύματα στον τερματισμό για τη συναδέλφωση των λαών.

Μου άρεσε πάρα πολύ ότι για πρώτη φορά έγινε επιτέλους κάποια αναφορά στις προσπάθειες του Ρωσικού λαού κατά τον Β’ ΠΠ. Για πρώτη φορά είχαμε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε Σοβιετικά όπλα και πραγματικά κάποια από αυτά, όπως το υποπολυβόλο PPSh-41, ήταν πολύ αξιόλογα και σίγουρα ανώτερα από τα αντίστοιχα υποπολυβόλα των Γερμανών. Επίσης πολύ ωραίο ήταν και το γεγονός ότι η τελευταία πίστα ήταν η κατάληψη του Βερολίνου από τα Σοβιετικά στρατεύματα.

Ο τερματισμός είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει σε πολεμικά παιχνίδια και πραγματικά σου αφήνει μία συγκίνηση και μια αίσθηση δικαίωσης για τον αγώνα όλων των λαών που πολέμησαν. Φτάνει πια με αυτή την συνεχιζόμενη προπαγάνδα των Άγγλων και των Αμερικανών που προσπαθούν τόσα χρόνια να μας πείσουν ότι μόνο αυτοί πολέμησαν τον Χίτλερ. Επιτέλους και ένα ισορροπημένο παιχνίδι.

Μόνο για αυτό το γεγονός θα πάρει κάποιες έξτρα μονάδες στην τελική βαθμολογία. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι έπαιξα το παιχνίδι στην τελική του έκδοση (game of the year edition). Τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι το παιχνίδι είναι συμβατό με όλες τις δημοφιλείς εκδόσεις των Windows έως και τα Windows 7. Απλά στα Windows 7 θα πρέπει να προσέξετε γιατί πριν αρχίσει το παιχνίδι, κάποιες φορές ίσως σας εμφανίσει ένα περίεργο μήνυμα ότι ο υπολογιστής σας άλλαξε από την τελευταία φορά που τρέξατε το παιχνίδι και θα σας ρωτάει αν θέλετε να ορίσετε τα optimal settings.

Αν σας εμφανίσει το παραπάνω μήνυμα απλά πατήστε όχι κάθε φορά που το εμφανίζει και σιγουρευτείτε ότι παίζετε το παιχνίδι σε λειτουργία συμβατότητας (compatibility mode) με Windows XP. Αν δεν ενεργοποιήσετε το compatibility mode θα έχετε προβλήματα με το παιχνίδι. Καλή διασκέδαση!


Θετικά


·         Πολύ καλά γραφικά
·         Εξαιρετικά μοντέλα όπλων και σκοπευτικά
·         Εξαιρετικά ηχητικά εφέ
·         Ρεαλιστικοί διάλογοι
·         Υποδειγματικός χειρισμός
·         Διακόπτης επιλογής πυρός στα όπλα
·         Άψογο και οργανωμένο σύστημα save
·         Γρήγορες αλλαγές όπλων και γρήγορα reload
·         Έντονη δράση
·         Συμβατότητα με όλες τις εκδόσεις των Windows
·         Εξαιρετικό multiplayer με καινοτομίες
·         Εκτεταμένη αναφορά στον αγώνα των Σοβιετικών
·         Πολύ καλός τερματισμός με ωραίο μήνυμα


Αρνητικά


·         Άσχημα physics
·         Στατικός και ψεύτικος ουρανός
·         Ο ορισμός των πλήκτρων στα options
·         Κάποιες απροσεξίες με τα μοντέλα των όπλων


ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 9,0/10